System Center Yönetim ailesi içinde bulunan Virtual Machine Manager yazılımı, sanal ortamlarımız için ihtiyaç duymuş olduğumuz bir çok yönetimsel işlemleri bizler için yerine getirebilmektedir. Sanal ortamlarımızın yönetilmesinin ötesinde ihtiyaç duymuş olduğumuz yeni bir sanal bilgisayarın oluşturulması ve organizasyonumuzun ihtiyaçlarının karşılanması yönünde bir çok kolaylığıda beraberinde getiriyor.

Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma makale serimizde 4 farklı konuyu inceleyeceğiz. Bu makale serisinin sonunda VMM 2008 yazılımıyla;

• Hızlı bir şekilde yeni bir sanal makine oluşturmayı.
• Oluşturulacak olan sanal makinemizin organizasyon ihtiyaçlarının (Güvenlik Güncelleştirmeleri, şirket şablonu, Av yazılımının kurulumu vb..) otomatik karşılanmasını.
• Yeni bir sanal makinenin oluşmasıyla birlikte Active Directory ortamına otomatik olarak dahil edilmesini kazanacağız ve bu işlemlerin otomatikleşmesiyle birlikte bir çok yönetimsel işlemden feragat etmiş olacağız.

Makale serimizin başlıkları aşağıdaki gibidir.

1. Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 1 (Hardware Profile Oluşturulması)
2. Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 2 (Guest Os Profile Oluşturulması)
3. Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 3 (New Template Oluşturulması)
4. Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 4 (Template ile Hızlı VM Oluşturulması)

Bu makalemizde ilk bölümümüz olan Hardware Profile Oluşturulmasını inceleyeceğiz. Daha önce yayınlamış olduğumu Virtual Machine Manager 2008 R2 Library Server Yapılandırılması adlı makalenin yerine getirilmiş olması gerekmektedir. Oluşturacak olduğumuz hardware profilenin barınacak olduğu bir tane library servera ihtiyacımız bulunmaktadır.

Hardware Profile : VMM yazılımını kullanarak sanal ortamlarımız üzerinde oluşturacak olduğumuz yeni sanal makineler için daha önceden oluşturmuş olduğumuz donanım profilleridir. Bu profil içinde, yeni oluşturacak olduğumuz bir VM için, VM’ in ihtiyaç duymuş olduğu cpu, memory, network adapters, video adapter vb... özelliştirilmiş olduğumuz sanal donanım bilgileri saklanmaktadır. Makalenin özeti olarak şunu söyleyebiliriz ki; VMM library sunucumuz şirketimizin deposu ve hardware profile’ ise depomuz içinde bekleyen sunucumuzdur. İhtiyaç duymuş olduğumuş iş yükleri için depomuzda hazır bekleyen donanıma sahip sunucuyu ihtiyaç zamanında kullanıma hazır hale getiriyoruz.

Hardware Profile oluşturmak için VMM yönetim konsolumuz üzerinde Library bölümüne geliyoruz ve actions bölümünden Library actions \ New hardware Profile seçimini yapıyoruz.

New Hardware Profile sekmesinde General bölümünde Hardware Profilemize isim veriyoruz. 4 Gb Ram 4 Vcpu gibi.

Hardware Settings bölümüne geçiyoruz ve oluşturacak olduğumuz donanım profilinin isteklerini belirliyoruz.

BIOS bölümünde Startup order belirleyebilmekteyiz. Daha önce belirttiğimiz gibi hardware profileyi hangi amaç için kullanıyorsak, hangi tip sanal sunucular için hazır duruma getiriyorsak bu ihtiyaca göre özelleştirmemiz gerekmektedir.

Örnek olarak olarak bu donanım profilini bir VDI ortamı içinde kullanacak olduğumuz sanal bilgisayarlar için hazırlıyorsak boot işlemini network üzerinden yapmamız gerekecektir. Bunun için sanal bilgisayarımızın açılış sıralaması PXE Boot en üstte olmalıdır. Yani bu profilin uygulanacak olduğu sanal bilgisayarımız ilk açıldığı zaman network üzerinden açılmak üzere hazır duruma gelecektir.

Processor kısmında donanımımız için Virtual Cpu core sayısını ve Cpu tipini seçmekteyiz.

Oluşturacak olduğumuz donanım profilini bağlayacak olduğumuz sanal sunucu Cluster kümesi içinde hizmet edecekse ve bu küme içinde bulunan Hostların fiziksel işlemcileri farklı mimariye sahipse Allow migration to a virtual machine host with a diffrent processor kutusunun işaretli olması gerekmektedir.

Memory kısmında donanımımız için Virtual Machine Memory özelliğini seçmekteyiz. Donanım profilinde dynamic memory seçimi VMM08 R2 SP1 ile birlikte gelmiştir. Bildiğiniz gibi dynamic memory özelliği Ws08 R2 Sp1 ile birlikte geldiği için VMM’ de Sp1 sürümüyle bu güncelleştirmeyi sağlamıştır.

Donanım profilesi içinde verebileceğimiz memory limitleri, hostlarımızın limitleriyle aynıdır! Yani hardware profilemizi ;

Hyper-V (Windows Server 2008 R2 and Windows Server 2008 Hostlarımız için oluşturacaksak Minimum 8 Mb Maximum 64 Gb olarak oluşturabiliriz.

Virtual Server Hostlarımız için oluşturacaksak Minimum 4 Mb Maximum 3,6 Gb olarak oluşturabiliriz.

VMware ESX Server 3.5 and ESX Server 3iHostlarımız için oluşturacaksak Minimum 4 Mb Maximum 64 Gb olarak oluşturabiliriz.

VMware ESX Server 3.0.2 Hostlarımız için oluşturacaksak Minimum 4 Mb Maximum 16 Gb olarak oluşturabiliriz.

Floppy Drive Bölümünde;

No media ile bir değişiklik yapmayabiliriz. Physical floppy drive seçimiyle sanal bilgisayarın barınacak olduğu host üzerindeki fiziksel flopy sürücüsünü kullanabilir veya Library server üzerinde oluşturacak olduğumuz .vfd ‘ lerimizi Existing virtual floppy disk file bölümüyle gösterebiliriz.

Video Adapter bölümünde donanım profilimiz için Standard video adapter seçimini yapabilir veya Ws08 R2 Sp1 HyperV Hostlarımız için Microsoft RemoteFX 3D video adapter driverini seçebiliriz. Donanım profillerinie Microsoft RemoteFX 3D video adapter özelliğini eklenmesi VMM 08 R2 SP1 ile birlikte gelen yeni bir özelliktir. Aynı dynamic memory teknolojisi gibi.

IDE devices bölümünde herhangi bir VHD bağlamıyoruz. Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 4 (Template ile Hızlı VM Oluşturulması) adlı makalemizde bu işlemi gerçekleştireceğiz. İlerleyen makalelerde Bağlayacak olduğumuz VHD içinde, işletim sistemi kurulumu yapılmış olacak ve bizler her bir VM için ayrı ayrı işletim sistemi kurulumuyla vakit kaybetmeyeceğiz. Eğer bu donanım profilinin bağlanacak olduğu sanal işletim sistemi için özel bir kurulum yapacaksak bu bölümde özel bir VHD bağlamamız gerekecektir.

Virtual DVD drive Bölümünde;

No media ile bir değişiklik yapmayabiliriz. Physical CD/DVD drive seçimiyle sanal bilgisayarın barınacak olduğu host üzerindeki fiziksel mdeia sürücüsünü kullanabilir veya Library server üzerinde oluşturacak olduğumuz .ISO‘ larimizi Existing virtual floppy disk file bölümüyle gösterebiliriz. Daha detaylı bilgi için Virtual Machine Manager 2008 R2 Capture Mode Seçenekleri makalesinden yararlanabilirsiniz.

Network Adapters bölümünde donanım profilimizin ihtiyacına bağlı olarak network kartlarını ekleyebiliyoruz. Bu ihtyiaçlarımız internal network, external network olabilir. NLB yapılandırılması yapılacaksa eğer enable spoofing of MAC addresses seçimi yapabilir, belirli bir Vlan ID bilgisi atayabiliriz.

Priority bölümünde bu donanım profilinin bağlanacak olduğu sanal makinelerin önemine, iş yüküne bağlı olarak Host üzerindeki fiziksel kaynakları nasıl kullanacağını belirliyoruz.

Örnek olarak bu donanım profilini SQL, Exchange vb... iş yüküne sahip, fazla kaynak kullanımı isteyen sanal sunucular için kullanacaksak değerlerin High olması önerilmektedir. Eğer Test sunucuları için hazırlanıyorsa Low olarak yapılandırılması önerilmektedir.

Availability Donanım Profilini kullanacak olan sanal sunucularımız Cluster Kümesi içinde barınıyorsa Make this VM highly available seçimini yapmamız gerekmektedir. Bu seçim sayesinde sanal sunucumuz Cluster kümesine otomatik olarak eklenecek ve iş sürekliliği hazır duruma gelecektir. Sanal makinemizi hazırladıktan sonra ek olarak Cluster ayarlarıyla vakit kaybetmemiş oluyoruz.

Seçimlerimizi yaptık ve yeni bir tane hardware profileyi oluşturduk. Bu makale içinde her bir özellik için farklı-farklı kullanım alanları belirtmeye çalıştım. VMM sunucusu üzerinde birden fazla Hardware Profilesi oluşturabiliriz.

Bu profilleri örneklememiz gerekirse VDI hardware Profile isminde bir tane oluştururuz. Dynamic Memory özelliğini aktif duruma getiririz. W7 işletim sistemi kuracağımız zaman VDI hardware Profilesini seçeriz.

Aynı şekilde Exchange Hardware Profile oluştururuz ve Priority özelliğini yüksek değerlerde tutuyoruz. Ve sonrasında Exchange sanal sunucuları oluşturacağımız zaman bu profili seçiyoruz.

Kısacası, fiziksel ortamda hangi amaç için donanım siparisi veriyorsak, VMM üzerinde bu ihtiyacımıza uygun profilleri oluşturup, sanal makine oluşturma işleminde bu siparişimizi kullanıyor olacağız. Yukarıdaki Jobs ekranını Sanal ortamlarımız için donanım teklifi olarak düşünebilirsiniz veya depomuzda hazır durumda bekleyen bir sunucu :)

Bir sonraki makalemiz Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 2 (Guest Os Profile Oluşturulması)’ konusunu inceleyeceğiz.

Bölüm 3’de Sccm 2012 ile gelen istemci dağıtımı ve operasyonlarda bulunan yeniliklerinden bahsetmiştik. Bu makalemizde ise uygulama dağıtımı, izleme ve raporlamada bulunan yeniliklerden bahsedeceğiz. Sccm 2012 ile beraber gelen yeniliklerin ana başlıklarını tekrar hatırlamak gerekirse;

Site ve Hiyerarşi modeli

Kurulum

Konsol

İstemci dağıtımı ve operasyonlar

Uygulama dağıtımı ve içerik yönetimi

İzleme ve raporlama

Wake on LAN

Windows Aygıtları

Uygulama Dağıtımı ve İçerik Yönetimi

Uygulama Dağıtımı

User Device affinity sayesinde kullanıcıları cihazlarla ilişkilendirebiliyoruz, böylece bir kullanıcının sadece primary device adını verdiğimiz yani belirlediğimiz bilgisayarda oturum açtığında uygulamayı yüklemeyi sağlayabiliyoruz.

Uygulama dağıtımını artık konsol üzerinden canlı olarak izleyebiliyoruz.

Software Catalog sayesinde kullanıcılar online olarak uygulamaları görüntüleyebilecek ve talep oluşturabilecekler.

Güncelleştirmeler

Özlemle beklenen ve olmazsa olmaz bir yenilik, automatic deployment rules. Bu özellik wsus üzerinde hali hazırda var iken sccm ile entegrasyon yaptığımızda her seferinde sccm üzerinden approve işlemi yapmak zorunda kalıyorduk, 2012 versiyonda artık bu işlem yükünden kurtulduğumuzu memnuniyetle söyleyebilirim.

Güncelleştirmeleri konsol üzerinden daha ayrıntılı bir şekilde izleyebiliyoruz, bunlar;

Detaylı durum mesajları

Detaylı hata mesajları ve açıklamaları

Güncelleştirme senkronizasyon durumu

Superseeded update ler 2007 versiyonunda otomatik olarak expire oluyorken ve bir daha dağıtma şansımız bulunmuyorken 2012 versiyonda bunu engelleyebiliriz ve superseded güncelleştirmeleri, tekrar paket oluşturmadan dağıtabiliriz.

İstemciler güncelleştirme ayarlarını artık Software Center’dan iş akışına göre düzenleyebilir.

Daha az disk alanı kullanımı !!, 2007 versiyonda farklı deployment packages oluştururken aynı güncelleştirmeleri içerse dahi bu güncelleştirmeler tekrar, tekrar dağıtım noktalarına kopyalanmaktaydı, 2012 versiyonda ise content library sayesinde artık içerik var ise yeni bir paket oluşturulsa dahi içerik var olan dosya üzerinden kullanılabilir.

İşletim Sistemi Dağıtımı

User state task’lar USMT 4.0 yeniliklerinin tamamını desteklemekte

User device affinity işletim sistemi dağıtımında da kullanılabilir

Artık hazır işletim sistemi paketlerine component based servicing sayesinde güncelleştirmeleri uygulayabileceğiz.

İçerik Yönetimi

Tabiki ilk sırada Distribution groups yer almalı J, x sayıda DP bir gruba eklenerek içerik yönetimi grup bazında yapılabilir.  

Istemcilere distribution point yükleme seçeneği sayesinde bu özellik için sunucu işletim sistemine sahip olma zorunluluğumuz ortadan kalkmıştır.

Ayrıca distribution point üzerinde bulunan boş disk kapasiteleri hesaplanarak en yüksek boş alana sahip olan disklere içerik yüklenmekte ve bu özellik priority değişiklikleri ile manuel olarak da kontrol altına alınabilmekte.

İzleme ve Raporlama

Bu alanda ki gelişmeler de en az diğer gelişmeler kadar önemli ve dikkat çekici.

Öncelikle, alerts tabı sayesinde yeni site replikasyon modeli olan veritabanı replikasyonunda yaşanan sorunları görebiliyor ve replikasyon tabı sayesinde anlık durumu izleyebiliyoruz.

Ayrıca tıpkı Operations Manager’da olduğu gibi hiyerarşik model, bağlantılar ve sorun noktasına grafiksel arayüz ile hükmedebiliyoruz.

Ve birebir işlemleri görüntüleyebiliyoruz.

Raporlama noktasında da kolaylıklar ve ilgi çekici özelliklere gelirsek;

Eğer kurulumu Sql Server Reporting Services Kurulu bir sunucu üzerinde yaparsak veya bu sunucuyu Db olarak gösterirsek raporları manuel olarak kopyalamaya gerek kalmadan otomatik olarak veritabanına yazmasını sağlıyor.

Aynı zamanda default raporlar eklenmiş ve varolan raporlar geliştirilmiş durumda, örnek vermek gerekirse, sürekli satürasyon yaratan bir ip var ve bu ip adresinin hangi bilgisayarda olduğunu öğrenmek mi istiyorsunuz (duyar gibiyim, tabiki dhcp vs yöntemlerle de bulamadığımızı varsayıyorum J ).

Bu makalemizle beraber SCCM 2012 ile gelen ve major anlamda değişiklik sayabileceğimiz noktalardan bahsettik, bir sonra ki makale serimizde buluşmak dileğiyle.

Forefront bildiğiniz gibi Microsoft’ un güvenlik ürün ailesinin ismidir. Bu ürün ailesi içerisinde birbirinden değerli pek çok ürün bulunmaktadır. Bu ürünlerin hemen hemen hepsi hakkında gerek temel seviyede gerekse detaylı incelemelerde bulunduk ve bunları makale veya video olarak sizlerle paylaştık. Bu makalemizde ise benim amacım daha önce kurulumu ve genel özelliklerini anlattığımız Forefront Protection 2010 for Exchange Server ürününün detaylı konfigürasyonu hakkında olacaktır. Bu makalemiz sayesinde Exchange sunucularınızın mail güvenliğini üst düzeye çıkaracaksınız.

Ürün hakkında temel bilgiler ve kurulum için aşağıdaki linkleri kullanabilirsiniz

http://www.cozumpark.com/blogs/forefront/archive/2010/10/03/microsoft-forefront-protection-2010-for-exchange-server-fpe-ve-forefront-protection-2010-for-sharepoint-fpsp-ile-g-venli-mesajla-ma-g-venli-birli-inde-en-yi-z-m.aspx

Peki biz kurulmuş ve kullanıma hazır olan ürünümüzü incelemeye başlayalım. Öncelikle belirtmek istediğim bir konu var, ürünü mailbox server veya hub transport server’ lara kurmanız sonucu konsolda farklı menüler ve raporlar görmeniz gayet normaldir.

Yukarıda görüldüğü gibi mailbox üzerinde fazladan “Task” menüsü yer alırken, Hub transport sunucusu üzerinde de “Spam Details” menüsü yer almaktadır.

Ayrıca Dashboard kısmında da farklılıklar yer almaktadır.

Örneğin aşağıdaki ekran hub sunucu üzerine kurulu üründen alınan bir görüntüdür

Bu ekran ise bir mailbox server üzerinden alınan dashboard ekran görüntüsüdür

Evet bu temel bilgiden sonra sırası ile detayları incelemeye başlayalım.

Öncelikle dashboard’ u inceleyelim.

Bu ekran 3 temel bölüme ayrılmıştır; Health Monitor – Servislerin, tarama motorlarının, lisansların ve tarama işlerinin durumları hakkında özet bilgiler sunar. Hemen alt bölümde her bir başlık için detay alma şansına sahipsiniz. Yani örneğin “Engines” kısmı kırmızı ise bu bir sorun olduğunu gösterir ve muhtemel update olmayan bir engine var demektir. Bunu hızlıca görmek için ilk olarak yukarıdaki menüden “Engines” kısmına sonra hemen altındaki bölümden de “Engine Summary” linkine tıklayarak aşağıdaki gibi bir detay ekranına ulaşabilirsiniz

Örneğin burada tarama motorlarından bir tanesinin güncellenmediğini görüyoruz.

Daha alt kısımlara baktığımızda ise iki ana bölüm görüyoruz, bu bölümler ise soldan sağa Transport sunucularındaki tarama sonuçları ve spam raporları yer almaktadır. Örneğin ilk ekranda 18 adet Malware yakalandığını hemen görebiliyoruz.

Son olarak bu kısım ile ilgili olarak sağ bölümden bahsede biliriz. Action menüsünde gördüğünüz istatistikleri resetleyebilir veya dashboard için sahip olduğunuz ekranları kapatıp açabilirsiniz.

Bir sonraki bölüm ise Malware içeriklerinin raporunu aldığımız bölüdür. Burada yine hatırlatmak isterim biz zaten şu anda Monitoring bölümünde olduğumuz için bu bölümler hep izleme üzerine bilgiler içermekte olup ayarlar kısmını ilerleyen bölümlerde göreceğiz.

Ana sayfadaki 18 malware raporunu burada da görebiliyoruz ve yine bu istatistikleri resetleyebiliyoruz.

Bu bölümde ise spam mailler için bilgi alabiliyoruz ki şu anda sistemde anti spam özelliği açık olmadığı için çok detay göremiyoruz ( test ortamı )

Bu bölüm ise tarama sonuçlarını göstermektedir. Forefront sonuç olarak sahip olduğu özellikler ve sizin uyguladığınız politikalar ile mailleri filtrelemektedir. Burada gördüğünüz gibi çok ciddi rakamlarda maillerin tarandığını görebiliyoruz. Ancak test ortamında ben önceden tanımlı bir filtre yapmadığım için sadece mesajların gelip geçtiğini görüyoruz, filtreye takılan herhangi bir mail yok.

Bu bölüm ise yoğun sistemlerde sıklıkla ziyaret edeceğiniz bir bölüm. Forefront üzerinden geçen ve sınırlamalara takılan maillerin detaylarını görebiliyorsunuz.

Çok kullanışlı bir filtreleme özelliği bulunmaktadır, çünkü yoğun sistemlerde burada çok fazla mail olacak ve bu nedenle aradığınız maili bulmak zor olacak. Ama dediğim gibi filtreleme özelliği sayesinde nokta atışı sonuçlara ulaşabiliyorsunuz. ( Kullanılan filter lara örnek vermek gerekir ise, zaman göre, olay kategorisine göre ( virüs, spam, spyware, keyword filter,subject line filter, file filter, sender domain filter), duruma göre ( silinmiş, kabul edilmemiş, karantinaya alınmış, kontrol edilmiş, temizlenmiş, işaretlenip kabul edilmiş vb )

Action bölümü sayesinde sol taraftaki ekrana yeni kolonlar ekleyebiliriz.

Özetle bu bölüm sayesinde; yeni kolon ekleme, çıkarma, mevcut olay günlüklerini export etme, silme ve bu bilgileri saklama ayarlarını değiştirme işlemlerini gerçekleştirebilirsiniz.

Yukarıdaki bölümü kullanarak otomatik olarak olayların 30 günden sonra silinmesi ve bu olay günlükleri için maksimum 4 GB veri tabanı tutulmasını sağlayabilirsiniz.

Bu bölümde bir detay paylaşmak istiyorum. Ürünün konusunda gerçekten ne kadar uzman ve başarılı olduğunun bir kanıtı olması açısından çok önemli bir bilgi. Sistemin önüne test amaçlı Symantec bright Mail koyduk ve bakın neler oldu J

Olay günlüklerinde detaylı bir inceleme yaparsanız virüs bulunduğuna dair bir bilgi vardır.

Evet şekle bakarak 28.03.2011 saat 13:04 de içerisinde Win32/Chepvil.j virüsü içeren bir mail Forefront tarafından tespit edilmiştir. Peki gerçekten Symantec bunu geçirdi mi ? Hemen bunu kontrol edelim

Evet yukarıda görüldüğü gibi sysmantec olası virüs içeriği olarak işaretlemiş olsa bile bu maili içeriye geçirmiş ve eğer Forefront ürünü kullanmıyor olsaydınız artık kötü içerikli bir kod bulaşmış sistemlerin temizlenmesi ile uğraşacaktınız.

Arada reklam niteliğinde olan bu detayı paylaştıktan sonra ürünü incelemeye devam edelim.

Karantina bölümünde olaylar bölümüne benzerlik göstermek ile beraber en büyük farkı istediğiniz içerikleri masa üstünüze veya istediğiniz bir yere kayıt edebiliyor olmanızdır. Yine olaylar bölümünde olduğu gibi filtreler yardımı ile istediğiniz maili bulup sağ tıklayarak save demeniz yeterli, veya yine bu açılan menüden kalıcı olarak silmek için delete bölümüne tıklayabilirsiniz.

Mail üzerine sağ tıklayarak açılan menü yardımı ile bu maili kullanıcıya iletebilir, kayıt edebilir veya silebiliriz.

Maili iletmek isterseniz eğer aşağıdaki gibi bir ekran karşınıza çıkacaktır

Burada isterseniz bu mesajı başkalarına da iletebilirsiniz. Burada unutulmaması gereken nokta bu mesajın güvenli olduğuna emin olmanızdır. İletme işlemi ise yeni bir mail olarak kullanıcıya gönderilir ve orijinal mail bu yeni mail içerisinde ek olarak saklanır, yine değiştirme imkanınız olmayan bir mesaj ile iletilmektedir (“Message delivered from Microsoft Forefront Protection for Exchange Server Quarantine” ). Normal şartlarda bu mesaj eğer bir kez daha taramaya takılırsa yine karantinaya alınır ancak varsayılan olarak karantina dan iletilen mailler bir kez daha taranmaz. Ama bunu karantina seçeneklerindeki bir ayar sayesinde tekrardan taranmasını sağlayabilirsiniz. ( ilerleyen bölümde bundan bahsedeceğim )

Yine bu bölüm için action kısmını incelediğimiz zaman aşağıdaki özellikleri görebiliyoruz

Bu bölüm sayesinde kolon ekleyip çıkarabiliyoruz, seçili mailleri aynı sağ tıklayarak açılan menüde olduğu gibi iletebiliyor, kayıt edebiliyor veya silebiliyoruz, içerikleri export edebiliyor veya tüm karantina dosyalarını silebiliyoruz. Ayrıca karantina için saklama özelliklerine ulaşabilirsiniz

Karantina dosyalarının sunucuda yer sorunlarına neden olmaması için otomatik olarak belirlediğiniz günden eski karantinadaki maillerin silinmesini sağlayabilirsiniz. Yine yukarıda anlattığım gibi karantinadan alıcılara iletilen maillerin bir kez daha taranmasını istiyorsanız eğer “rescan filters on send” seçeneğini işaretleyebilirsiniz.

Yine bu menüde varsa Hosted hesabınıza bağlanabiliyorsunuz. Hosted bildiğiniz gibi Forefront’ un cloud bazlı bir çözümüdür. Bu çözüm sayesinde MX kayıtlarınızı Microsoft’ un sunucularına yönlendiriyorsunuz ve mailler ilk olarak buraya düşüyor ve yine buradan spam- virüs temelli çözümler ile tarandıktan sonra size iletiliyor.

Tabi Hosted hesabınız yok ise bu bölüm sizleri ilgilendirmiyor.

Bir sonraki bölüm ise yine çok önemli, çünkü günlük işlerin yoğunluğundan dolayı sürekli olarak bu ekranların açık olması veya takip etmeniz mümkün olamayacağı gibi aslen buna gerekte yoktur. Bu bölüm üzerinden ihtiyaç duyduğunuz uyarıları mail yolu ile istediğiniz kişilere ulaştırabilirsiniz. Bu bölüm temel de ikiye ayrılmaktadır, ilk bölümde olaylar için uyarılar yer alırken ( Incident Notifications )  ikinci bölümde etkinlikler hakkında uyarılar ( Event notifications ) yer almaktadır. Bunları genelde ayrı sistem yöneticileri takip edebileceği gibi tek bir ekip veya kişide takip edebilir. Hangi uyarıya ihtiyaç duyuyorsanız üzerine gelip sağ tıklayarak “Enable” yapmanız ve ardından “Edit” diyerek kimlere mail atılmasını istiyorsanız mail adreslerini yazmanız mümkündür.

Burada bir detayda yukarıda görüldüğü gibi isterseniz bu uyarı mesajlarını ( olay – incident uyarıları için geçerlidir, çünkü sadece bunlarda alıcı gönderici durumu söz konusu olup, forefront için olan olay günlükleri sadece sistemden yöneticilere gönderilmektedir ) kimin alacağına karar verebilirsiniz. Biraz açıklamak gerekir ise, bir virüs uyarısı bir kere kesin sistem yöneticisine gönderilmeli, bunun yanında bu maili almayı bekleyen ancak forefront tarafından silindiği için bekleyen alıcıda görmeli ama mesela bunu dışarıdan gönderen göndericinin bunu görmesini istemeyebilirsiniz, normalde o da görsün bak virüslü mail attın ondan sildik diye düşünebileceğiniz gibi , benim güvenlik yazılımım nedir onu öğrenmesinler diye de düşünebilirsiniz.

Bu son bölüm ile beraber monitoring kısmını tamamlamış olduk. Makalemin ikinci bölümünde ise Management yani aslen ince ayarların olduğu bölümü sizler ile paylaşacağım. Umarım faydalı bir makale olmuştur. Bir sonraki makalemde görüşmek dileği ile.

Postini Arşivleme Hizmeti

Arşivleme hizmetine Google Apps uygulamasına ek olarak Postini hizmetinin satın alınması durumunda sahip olunabilir. Postini hizmeti organizasyon bazında satıl alınmaktadır. Buna karşın Arşivleme özelliği ise organizasyondaki kişi bazında satın alınabilmektedir. Arşivleme hizmeti Kapasite (Size) limiti olmadan sınırsız olarak 1 yıl veya 10 yıllık paketler halinde istenilen kullanıcıya alınabilmekte ve Postini hizmeti üzerinden aktif edilebilmektedir. Postini hizmeti alınmadan arşivleme hizmeti tek başına alınamaz. Postini hizmetine “Google Apps Postini Antispam Kullanımı “ makalemizden göz atarak ne olduğunu anlamaya çalışabilirsiniz.

Şimdi sistemin nasıl kullanılacağına göz atalım. Sistemin yukarıda Postini hizmeti içerisinde geldiğini belirtmiştik. Postini hizmetinin nasıl yapılandırıldığını “Google Apps Postini Antispam Kullanımı “ isimli makalemizde anlattığım için bu kısımda sadece arşivlemenin nasıl aktif edileceğini ele alacağız. Postini hizmeti aktif edildikten sonra postini arayüzüne girmek için bize otomatik bir mail gelecektir. Buradan postini arayüzüne girebiliriz. https://login.postini.com/ bu adresten login olalım. Bu alana admin olarak oluşturulan user dışında giriş yapılamaz.

Açılan ekrandan System Administration linkine tıklayalım.

Bu ekranda bize Postini hizmet konsolu açılmaktadır.

Tab menüde yer alan “Orgs and Users” linkine tıkladığımızda organizasyon ismimiz gelmektedir. Bu organizasyon linki üzerine tıklayarak organizasyon içerisine user bazlı giriş yapalım.

Açılan ekranda user olmadığından “Add User” butonuna tıklayarak user ekleme işlemi yapalım. Apps hizmeti satın alındığında kullanıcılarımız tanımlanıp mail alma verme işlemi başladığında bu kullanıcıların postini hizmeti alınması durumunda mutlaka buraya tanımlanması da gerekmektedir. Buraya tanımlanmaya kullanıcı için Arşiv aktif edilemez ve aktif edilemeyen arşivden dolayı mailleri arşivlenemez. Karşımıza toplu user ekleyebileceğimiz bir ekran gelmektedir. Tek user veya apps üzerindeki tüm userleri ekleyeceksek buradan bu userleri export edip bu alan kopyala yapıştır yaparak ekleyebiliriz. Kullanıcılarımız bu alana ekledikten sonra “Add Users” ile işlemi tamamlayalım.

Listede görüldüğü gibi kullanıcılarımız eklenmiş durumda.

“Orgs and Users” linkine tıkladığımızda ve sahip olduğumuz özelliklere baktığımızda “Archiving” özelliğinin aktif olduğunu görebilmekteyiz. Bu özellik aktif olmadan kullanıcı bazlı da archiving özelliği satın alınan userin Arşiv özelliğini aktif edemeyiz.

Bir kullanıcımızın özelliğine baktığımızda Arşiv özelliğinin aktif olduğunu görebilmekteyiz.

Buraya kadar olan kısımda aslında arşiv özelliğini değil Postini kısmını incelemiş olduk. Aynı cümleyi belki birçok kez kullanmış gibi olacağız ama hatırlatmakta yarar var. Arşiv özelliği postini hizmeti alındıktan sonra satın alınabiliyor. Biz postini üzerinde arşiv özelliğinin açık olduğunu gördük. Birkaç kullanıcı tanımladık ve bir kullanıcının özelliğine yukarıdaki resimde ki gibi göz atarak arşiv özelliğinin açık olduğunu gördük. Arşiv üzerindeki mailler 1 veya 10 yıl saklanmakta olup bu mailleri sadece Admin olarak atanan kullanıcı görebilmektedir. Bu mailler admin dahil kimse tarafından kesinlikle silinemez. Admin bu mailleri search edip bir kopyasını alabilir, pst veya mbox formatında dışarı export edebilir. İlerde 5651 ile bu şekilde mesaj saklama özelliği şart koşulacak olursa bu özellik elzem bir önem arz edecektir. Bu verilerin arşiv güvenliği uluslararası sertifika kuruluşları tarafından sertifikalandırıldığı için bir sorun anında hızlı bir şekilde kendimizi güvenceye alacak çözüm sahibi olacağız.

Sistemimizi açıp, arşiv özelliğinin açık olduğunu görüp, kullanıcı tanımlayıp, kullanıcının arşiv özelliğinin açık olduğunu ve arşiv yapısının özelliklerini anlattığımıza göre şimdi admin hakka sahip kullanıcının arşive nasıl erişip arşiv üzerinde ne gibi işlemler yapabileceğine göz atalım. Arşiv konsoluna giriş yapabilmek için “Home” page üzerinde “Message Archiving” linkine tıklayalım.

Aşağıdaki gibi bir ekran bizi karşılayacaktır. Yukarıda da bahsettiğimiz gibi arşiv hizmetinde sisteme admin dâhil kimse müdahale edemez sadece mailleri okur gerekli kopyalarını download edebilir. Değiştirme ve silme işlemi yapamaz. Bu nedenle kısıtlı sade ve öz bir ekranı vardır. Bunlara kısa kısa değinelim.

“Discovery” tabında gerekli kıstaslara göre arama işlemleri yapılır. Arama işlemleri taslak olarak kaydedilerek ileride kullanılabilir. Burada çok işlevsel her türlü kritere göre çok detaylı arama işlemleri yapılabilmektedir.

“Retention” bu tab üzerinde sistemdeki arşivleme yapısı hakkında genel bilgiler yer almaktadır. Arşiv üzerinde yapılacak olan tasfiyeler hakkında bilgi tasfiye dışında bulunulacak olan kişi tanımlaması da bu alandan yapılabilmektedir.

“Reports” tabında sistemden arşivlenen mailler hakkında sayısal istatistikler tutulmaktadır. Sistemin genel raporlarına karşın özel raporlar üretilebilir. Arşivdeki raporlara ek olarak arşiv konsolu üzerinde yapılan işlemlerin audit loguda raporlanarak bilgi sahibi olunabilir. Burada alınan raporlar printer veya csv formatında export edilebilir.

“Admin” bu tab üzerinde admin kullanıcı bilgisi yer almaktadır. Arama yapılabilecek user kısıtlaması bu alandan yapılabilmektedir.

Bu genel anlatımdan sonra kısa bir örnek yapalım. Bir kullanıcımızın arşiv içerisindeki maillerine bakalım ve bu mailleri export ederek Outlook üzerine bağlayalım. Genel olarak iki tarih arasında rsahan@rizasahan.com maillerini bulmak için kriterleri girip “Search Archive” butonuna basıyorum.

Şu anda 3 adet mail bulundu. Mailleşme sistemimizde gelen giden mailler 1 saat sonra archive sistemine düşer. Bu kısmı ek olarak belirtmekte yarar var. Maillerimizi dışarı vermek için “Revise Search” kısmından “Export all message” butonuna tıklayalım.

Karşımıza gelen ekranda gerekli alanları dolduralım. Ben pst formatından almak istediğim için o seçeneği işaretledim. Bir iş ismi tanımladım indireceğim mailler kısa olduğu için işlemin çabuk tamamlanması için file size olarak 8 MB seçtim. Burada opsiyonel olarak şifreleme de yapabilirsiniz. Ben bu işlemi yapmıyorum.

Şu anda işlem başlamak üzere.

İşlem tamamlandı. Dosyamızı zip file olarak download edebilir Ftp üzerine upload edebilir veya silebiliriz. Ben “export_islem.zip” linkine tıklayarak download etmeye başlıyorum.

Kaydet butonu le kaydetmeye hazırlanıyorum.

Bir konum belirleyip zip arşivimi kaydediyorum. Kaydetme işlemi tamamlandıktan sonra zip dosyamı zip arşivinden klasöre çıkartıyorum.

Outlook programını açarak hesap ayarlarına giriş yapıyorum.

Veri dosyaları kısımdan “Ekle” butonuna basıyorum.

Pst dosyamın yolunu göstererek “Tamam” butonuna tıklıyorum.

Maillerimiz şu anda başarılı bir şekilde download edildi ve Outlook üzerinden bunları görebiliyoruz.

Message Center özelliği

Bu özellikte Postini hizmeti ile gelen bir özelliktir. Postini hizmetinin organizasyon bazında arşiv hizmetinin ise postini hizmeti alındıktan sonra kişisel bazda alındığını belirtmiştik. Message center özelliği postini hizmeti alındığında organizasyon bazından otomatik olarak ücretsiz gelen bir özelliktir. Bu özellik genel hatları ile kullanıcıların spam olup bekleyen maillerini, teslim edilen silinen veya arşiv içerisindeki maillerini takip edebildiği bir kuyruk alanı gibidir. Bu alana girmek için postini alanına girer gibi https://login.postini.com/ bu link üzerinden giriş yapacağız. Her kullanıcı izin verilmesi durumunda Message center alanına girerek maillerinin yukarıda bahsettiğimiz durumlarını inceleyebilir. İzin verilmeyen kullanıcı bu işlemi yapamaz. Linkimizden giriş işlemini başlatalım.

Bu ekranımıza arşiv ekranımızla aynı alandan girilebilmektedir. Bu alan admin tarafından arşivin görünmesine karşın kullanıcı bazlı girişlerde kişilerin kendi arşivini görebileceği bir alandır.

Açılan ekranımızda seçim yapılmaz ise 5 saniye sonra Message Center otomatik olarak açılacaktır. Biz Message Center linkini tıklayarak açalım.

Ekranımız açıldığında bizi aşağıdaki gibi sade bir ekran karşılamaktadır. Bu alana kısaca değinecek olursak postini üzerinden antispam uygulaması yapılması durumunda Önemsiz, virüslü, teslim edilemeyen, silinen ve arşivlenen mailler buradan bakılabilir. Kullanıcı postini tarafından belirlenen kurallara göre gelen bir maili inbox kısmında göremiyorsa sistem bu maili virüslü, spam olarak nitelendirirse kullanıcı buran maili bakabilir. Bu kısımda oluşacak spam veya virüslü mailler için postini üzerinden belirlenen aksiyon önemlidir. Postini üzerinde belirlenen aksiyonda kullanıcıya virüslü veya spam olarak gelen mail silinsin denirse mail burada yer almaz. Spam mail veya virüslü mail konusunda postini üzerinden çok farklı aksiyonlar belirlenebilir. Bu nedenle bu kısmı fazla detaylandırmak istemiyorum.

Biz bu kısımda şu anda fazla bir mail trafiğine sahip olmadığımız test ortamında olduğumuz için sadece birkaç kısıma göz atabiliriz. Bu alanda antispam kriterlerine tabi tutulan mailler yer almaktadır. Örneğin junk olan, virüslü olan, kullanıcıya daha sonra iletilen mailler yer almaktadır. Junk başlığı altında son bir haftaya baktığımızda bir hafta içerisinde spam kriterlerinden geçemeyen ve kullanıcının postasına düşmeyen önemsiz mailleri görebilmekteyiz. Bunlardan bir tanesi kullanıcı için gerekli olduğu durumda maili seçip deliver yaptığımızda bu kullanıcıya teslim edilir. Bu işlemden sonra deliver kısmında teslim edilen mailler arasında yer alır.

Aşağıda görüldüğü gibi kullanıcımız için önemli olduğunu düşündüğümüz spam olarak nitelendirilen bir maili kullanıcımıza teslim ettiğimizde bu mail “Delivered” başlığı altında yer aldı. Sistemde güvenlik politikalarına bağlı olarak virüslü olan ve silinen mailler olsa bunlarda başlıkları altında yer alacak belirlenen zaman kriterine göre süzüldüğünde görülebilecekti.

Arşiv kısmında gerekli kriterleri doldurarak bir arama yapalım. Ben “rsahan” tarafından yollanan ve” rsahan” tarafına gelen son bir hafta içerisindeki arşiv hareketlerini görmek istiyorum.

“Search Archive” butonuna tıkladığımızda aşağıdaki gibi arşivlenmiş mailleri görebiliyoruz. Makalemizin birinci adımında anlattığımız bura bulunan maillerimizi ihtiyaç duymamız halinde kurtarma yoluna gidebiliriz.

“My setting” kısmında önemsiz ve virüslü olabilecek mailler konusunda aksiyon belirleyebilir. Sisteme erişim sağladığımız bilgilerde değişiklik yapabiliriz.

Umarım yararlı olmuştur. Bir başka makalede görüşmek üzere saygılarımla.

Makale serimizin ilk bölümünde Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 1 (Hardware Profile Oluşturulması) konusunu incelemiştik. Oluşturmuş olduğumuz hardware profilesi VMM sunucumuzun Library bölümünde hazır durumda beklesin ve bizler Guest OS profilesini oluşturmak için makale serimize devam edelim.

Makaleye başlamadan önce bir hatırlatma! Daha önce yayınlamış olduğumu Virtual Machine Manager 2008 R2 Library Server Yapılandırılması adlı makalenin yerine getirilmiş olması gerekmektedir. Oluşturacak olduğumuz Guest OS profilenin barınacak olduğu bir tane library servera ihtiyacımız bulunmaktadır.

Guest OS Profile: VMM yazılımını kullanarak sanal ortamlarımız üzerinde oluşturacak olduğumuz yeni sanal makineler için daha önceden oluşturmuş olduğumuz işletim sistemi profilleridir.

Bu profileyi şu şekilde düşünebiliriz. Organizasyon içinde bulunan bütün sunucular için Guest OS Profileyi bir iş akışı olarak düşünebiliriz. Konunun iyi anlaşılabilmesi için tekrardan örneklerden yararlanacağım. Yeni bir sunucu kurulumu için iş akışı geldi. İş akışı içinde belirtilen ihtiyaçlara bağlı olarak depomuzdan (Library Server) donanımımızı (Hardware Profile) temin ettik. Ardından bu sunucu üzerinde kurulacak olan işletim sistemlerini, işletim sistemi versyionlarını, local admin parolasının aynı olması, belirli bir Time zone kullanması, oluşturmuş olduğumuz işletim sisteminin belirli bir ürün anahtarını kullanmasını, Domain/workgroup gibi çalışma ortamının belirlenmesini sağlayabiliriz.

Guest OS Profile oluşturmak için VMM yönetim konsolumuz üzerinde Library bölümüne geliyoruz ve actions bölümünden Library actions \ New Guest OS Profile seçimini yapıyoruz.

New Hardware Profile sekmesinde General bölümünde Guest OS Profilemize isim veriyoruz. Ws08 R2 Sp1 gibi.

Identity Information bölümünde computer name bölümüne * (yıldız) konulması önerilmektedir. Bu yıldız’ in yapmış olduğu işlem, bizler yeni bir tane VM oluşturduğumuz zaman, oluşturacak olduğumuz VM’ in ismine ne veriyorsak bu ismin aynısı VM’in işletim sistemine bu ismi vermektedir.

Admin Password ile bu Guest OS’ profilenin bağlanacak olduğu bütün sanal bilgisayarlar bulunacak olan Local Admin Parolasının belirliyoruz.

Product Key işletim sistemi kullanıma hazır duruma geldikten sonra kullanacak olduğu ürün anahtarını belirliyoruz. Burada önerilen ortak MAK (Multiple Activation Key) girilmesidir. Burada girecek olduğumuz yanlış ürün anahtarı Sanal işletim sisteminin hazır duruma gelmesine etki etmeyecektir.

Time Zone bölümünde oluşturmuş olduğumuz sanal bilgisayarımızın kullanacak olduğu bölge ayarını belirliyoruz.

Operating System bölümünde oluşturmuş olduğumuz sanal bilgisayarımızın kullanacak olduğu işletim sistemini seçiyoruz. Bu bölümde seçmiş olduğumuz işletim sistemi, bir sonraki makalemizde ( Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 3 (New Template Oluşturulması)) bağlayacak olduğumuz VHD’ imizin sahip olmuş olduğu işletim sistemiyle aynı olmak durumundadır.

Domain / Workgroup bölümünde oluşturmuş olduğumuz sanal bilgisayarımızın hangi ortamda hazır duruma gelmesini belirliyoruz. Bizler bu bölümde Workgroup olarak belirlersek ve buraya TEST Ortamı dersek bu Guest OS Profile Test Ortamı isminde bir çalışma grubu oluşturacak ve yeni oluşan sanal bilgisayarın bu çalışma grubunda barınmasını sağlayacaktır. Eğer Domain seçimini yaparsak ve etkialanımızın bilgilerini yazarsak yeni oluşan sanal bilgisayarımız bu etkialanının otomatik üyesi olacaktır. Burada girilmesi gereken kimlik bilgileri, etki alanı içine bilgisayar ekleme hakkına sahip olan bir kullanıcı olması yeterlidir.

Answer file bölümünde oluşturmuş olduğumuz sanal bilgisayarımızın kurulum işlemleri sırasında ihtiyaç duymuş olduğu sorulara (yukarıda belirtilen örnek sorular gibi) daha önceden vermiş olduğumuz cevapların bütünüdür. Bu bölümü boş bırakıyorum. Eğer daha önceden oluşturmuş olduğumuz bir answer file olsaydı bu bölümde seçebilirdik. Answer file dosyamızı Library serverimiz üzerinde saklayabilmekteyiz.

[GUIRunOnce] Commands bölümünde oluşturmuş olduğumuz sanal bilgisayarımızın kurulum işlemleri tamamlandıktan sonra belirli bir komutun çalıştırılıp-çalıştırımamasını sağlayabiliyoruz. Örnek olarak map edilmiş bir network yolunun otomatik olarak bağlanması gibi.

Eğer oluşturacak olduğumuz Sanal makinemiz bir etki alanı üyesi olacaksa bu komutları domain controller sunucularımız üzerinden policy’ lerle gerçekleştirebiliriz. Ama çalışma grubunda oluşturulacaksa ve bunun gibi otomatikleştirilmiş komutlara ihtiyaçlar varsa kurulum işlemlerinin ardından bunların çalışmasını bu ekranda otomatik duruma getirebilmekteyiz.

Seçimlerimizi yaptık ve yeni bir tane Guest OS profileyi oluşturduk. Bu makale içinde her bir özellik için farklı-farklı kullanım alanları belirtmeye çalıştım. VMM sunucusu üzerinde birden fazla Guest OS Profilesi oluşturabiliriz.

Bir sonraki makalemiz Virtual Machine Manager 2008 R2 ile Hızlı VM Oluşturma Bölüm 3 (New Template Oluşturulması) ’ konusunu inceleyeceğiz.

Uzun zamandır merakla beklediğimiz System Center Operations Manager 2012 RC sürümü artık bizimle beraber ve 2012 Ocak ayında RTM sürümünün çıkması planlanıyor. Bu makalemizde 2012 yeniliklerinden ve bu yeniklerinin altyapımıza katkılarından bahsedeceğiz.

Ana başlıklar altında incelemek gerekirse

1 – APM (Application Monitoring), (Avicode à Built in .NET Monitoring)

2 – Network Monitoring (Built in Vicinity Dashboard)

3 – 3rd Party Support (Unix, Linux gelistirmeleri, JEE eklemeleri)

4 – Dashboards (İç içe Dashboard tasarımı)

5 – Rms Mantığı (Artık Root Rms yok, HA operasyonları daha basit)

6 – Resource Pools ( HA için yeni bir seçenek, aynı zamanda Unix, Linux desteğiyle!!!)

7 – Agent konfig (Agentlar’ı birden fazla MS ve Management group’a atayabiliriz!!!)

8 – Setup, Upgrade, Konsol (Minor ama işe yarayan değişiklikler grubu J

APM ?

Application Monitoring eski versiyonda Avicode ile destekleniyordu, artık built in management packler ile bu işlemi yapmak mümkün. Ayrıca Avicode yükleme işlemi şu an için 2012’de desteklenmiyor ve 2007 den upgrade yaptıysanız bazı extra management pack objelerini import etmezseniz Mp’çalışmıyor.

Apm sayesinde bir uygulamanın detaylı olarak performans durumunu, availability durumunu görebiliriz, problemin hangi sıklıkta oluştuğunu, problem anında sunucu istemcilerin reaksiyonlarını, hata detaylarını inceleyebiliriz.              Aynı zamanda uygulamanın tepkime zamanlarını, code tanımlama sorunlarını da görebiliriz, bu sayede uygulama geliştiricileri ve veritabanı uzmanları içinde vazgeçilmez bir kaynak olarak APM kullanılabilecektir. Bunların dışında user session troubleshooting desteği sayesinde istemci tarafını da raporlayabiliyoruz. Network gecikmeleri, kullanılan içeriğin image, html gibi ayrı olarak raporlanması, uygulama veya ip bazlı counter tanımlama ve yazmakla biteremeyeceğimiz onlarca ayrıntı... Aşağıda ki resimlerde raporlama ve anlık izlemede ne kadar başarılı bir arayüze sahip olduğunu görebiliriz.

Network Monitoring

Hazır olun!!!, 2012 versiyonu 830 un üzerinde network cihaz desteği ile geliyor.

Liste için: Operations Manager 2012 supported network devices http://www.microsoft.com/download/en/details.aspx?displaylang=en&id=26831

Yine hazır olun J, Vicinity Map ile artık 3rd party network map management pack aramaya son.

Aynı zamanda sunucu ß à Network Cihazı arasında ki mapleri de çıkarabiliriz.

3rd Support

Artık 3rd party support için çok daha geniş bir hizmet altyapısı mevcut. Aynı zamanda yelpaze oldukça genişlemiş durumda. Linux ve Unix tarafında artık root parolasına ihtiyaç yok, sudo (super user do) hesaplarını da kullanarak monitoring yapabiliyoruz.

Bunların dışında raporlama tarafında da çok güçlü özellikler ile karşı karşıyayız. Memory, işlemci kullanımı, Port bazlı trafik, Port hataları, port paket analiz raporları...

Computer ß à Network Device diagram görünümü dışında tüm özellikler 3rd party için de mevcut

Java Enterprise Application tarafında da hazır halde gelen managemenet packler mevcut (Import etmek ve guide okunarak gerekli authoring yapılması gerekiyor.)

Dashboard Mantığı

Artık çok daha basit ve aktif bir şekilde dashboard özelleştirmeleri yapabileceğiz J, ücretsiz MP lerin içinde gelen dashboardlarda son derece kullanışlı ve extra bir değişiklik yapmaya gerek kalmadan da hedef uygulama hakkında görsel ve anlaşılabilir bir bilgi vermekte.

Rms Mantığı ve Resource Pools

2007 Tarafında RMS Cluster kurmak ve yönetmekten yorulan adminler için müthiş bir müjde!!! Artık Root management Server kavramı yok, bu da demek oluyor ki, istediğimiz kadar Management Server’ı kurup herhangi bir failover ayarlaması yapmadan agentların birden fazla MS ile görüşmesini sağlayabileceğiz. 2007 versiyonda ilk kurulan MS Server RMS adını alıyor, yeni kurulan MS Serverlar ise bağımsız çalışıyorlardı, High Availability yapmak için MS leri Windows Failover altında toplamak gerekiyor du (Ki bu makaleyi yazdığım sırada bir yandan x bir projede bu işle uğraşmam da ilahi tecelli olsa gerek J ) Peki bunu nasıl yapıyor dersek cevap başlıkta, Resource Pools. Teknik makalelerde bunu ayrıntılayacağız tabi ki.

Agent Konfig

Bir diğer yenilik kontrol panelinde agent ayarlarını yapabileceğimiz bir menü, tabiî ki her istemcide elle ayar yapmak zorunda değiliz, bilgileri AD ile publish edebiliriz ama bu opsiyonu da muhakkak bilmemiz gerekmekte.

Setup, Upgrade ve Konsol

Minor değişikliklerde olsa kısaca üstünden geçmekte fayda var diye düşündüm.

Kurulum ekranı değişmiş durumda, tabiî ki supported configuration dokümanının da en güncel hali elinizin altında olmalı (Ocak ayında rtm sürümü ile beraber değişecektir.)

http://technet.microsoft.com/tr-tr/library/hh205990(en-us).aspx

Upgrade için ise bilmeniz gereken çok önemli bir nokta, 2007 à 2012 Beta upgrade yapışdı ise Beta à RC yapılamaz, sadece yeni kurulan betadan RC versiyona upgrade yapılabilir. İkincisi ise muhakkak produciton ortamı için RTM versiyonu beklemelisiniz. Tabi ki RTM versiyonu ile prod upgrade ve istinaden makalesiyle karşınızda olacağız.

Son olarak konsol değişikliklerine gelirsek ilk olarak dikkatimizi çeken web konsol ve Sharepoint konsolunun mmc konsolu ile ayni olması.

Bu makalemizde Operations Manager 2012 ürününün öne çıkan yeniliklerine göz attık, diğer makalelerimizde teknik kurulum, upgrade gibi seçeneklerden başlayacağız.

Makale serilerimizin diğer makalelerinde görüşmek dileğiyle.

Juniper firmasına ait bir işletim sistemi olan JunOS yeni nesil Juniper ürünlerinin tümünde kullanılır. Bu ürün yelpazesinde firewall, switch, router gibi cihazlar yer alır. Dolayısıyla JunOS işletim sisteminin çalışma ve komut mantığını anlamak bu ürün yelpazesinin yönetiminde gerekli bilgiyi ve tecrübeyi sağlayacaktır. Bu makale dizisinde, işletim sisteminin mantığını anlatmakla başlayıp firewall yapılandırmasıyla devam edeceğiz.

JunOS modüler bir işletim sistemidir ve FreeBSD üzerinde geliştirilmiştir. Çoklu yazılım proseslerine ayrılacak şekilde yapılandırılmış bir işlevselliğe sahiptir. Her proses cihazın fonksiyonalitesinin bir parçasını işler ve kendi korunan memory alanında çalışır.

Bu şekilde bir prosesin diğeriyle çakışmaması sağlanır ve proseslerden birisinde meydana gelen bir hata tüm sistemin çalışmasına engel olmaz.

JunOS işletim sistemli tüm Juniper ürünleri tek bir source code’a dayanan image’lar kullanır. Bu şekilde pek çok özellik ve servisin konfigürasyonu ve yönetimi aynı şekilde gerçekleştirilir.

Kontrol ve İletim Ayırımı:

JunOS mimarisi, Control Plane ve Forwarding(Data) Plane olmak üzere iki ayrı bölüm üzerine tasarlanmıştır. Bu mimari ile işletim sistemi JunOS olan ürünlerde, routing control ve protocols switching işlemleri Control Plane’de gerçekleştirilirken, frame’lerin ve paketlerin iletilmesi Forwarding(Data) Plane tarafından gerçekleştirilir.

Control Plane ve Forwarding(Data) Plane süreçlerinin tamamen ayrılması sayesinde her proses maksimum performansa ve verimliliğe ulaşır.

Control Plane denildiğinde Routing Engine(RE) akla gelmelidir. Zira Routing Engine(RE) Control Plane’in beynidir. Routing Engine protocol update’lerinden ve sistemin yönetiminden sorumludur.

Routing tables(RT), bridging table, ve primary forwarding table(PFT) olmak üzere üç table’da Routing Engine(RE) sorumluluğundadır. Routing Engine(RE) bir internal link sayesinde Packet Forwarding Engine(PFE) ile iletişim halindedir.

Packet Forwarding Engine(PFE), genellikle cihaz içerisinde ayrı komponentler üzerinde çalışır. Transit trafikten sorumludur.

Ve sorumluluğunu yüksek performansla gerçekleştirmek için uygulamaya özel entegre devreler kullanır.

Bu mimari ile, protocol güncelleştirmeleri ve sistem yönetimi gibi kontrol işlemleri, trafik iletim işlemlerinden ayrilır ve JunOS bu ayrı platformlar sayesinde yüksek performans sunar.

PFE, internal bir link aracılığıyla forwarding table’ı(FT), RE’den alır. FT güncellemeleri, JunOS OS kerneli için yüksek bir önceliğe sahiptir ve aşamalı olarak yapılmaktadır.

PFE’nin görevi frame ve paketlerin forward edilmesi yönünde RE’den aldığı talimatları istikrarlı ve performanslı bir şekilde yerine getirmektir. Bu mimari tasarım sayesinde high availability feature’larının birleştirilmesi mümkün olmaktadır. Örneğin

GRES, NSR ve ISSUs gibi.

Routing Engine(RE):    

 

Control Plane’in beynidir.

(Routing Table(RT) ve Forwarding Table(FT) ‘ı sağlar. Bütün protokol süreçlerinden sorumludur. Ayrıca interface’lerin kontrolü, chassis komponentleri, sistem yönetimi ve kullanıcıların cihaza erişim süreçleri gibi diğer süreçlerden de sorumludur.

Chasis’i izler ve kontrol eder. CLI ve Web GUI erişimleri de üzerinden sağlanır.

RE, PFE’yi yönetir. Layer2 ve Layer3 forwarding table’ı güncelleyerek PFE’yi kontrol eder. RE, hardware status mesajlarını PFE’den alır ve bu mesajlar sayesinde uygun hareketi belirler.

Packet Forwarding Engine(PFE):

PFE, forwarding plane’in merkezi işlem komponentidir.

Layer2 ve Layer3 forwarding table’ı RE’den alır ve bu table sayesinde trafiği hedefine iletir. PFE’nin kullandığı table, RE’den alınan forwarding table’ın bir kopyasıdır. Kaydedilen ve kullanılan bu tablo sayesinde trafik verimli bir şekilde hedefine iletildiği gibi, tablonun senkronizasyonu belirli aralıklarla gerçekleştirilerek sürekli RE’ye danışma ihtiyacı da ortadan kalkmış olur.

               
Policy’ler, Stateless Firewall Filtering ve CoS gibi hizmetler de PFE’i tarafından gerçekleştirilmektedir. Ayrıca PFE’ye farklı interface kartları monte edilerek ek hizmetler de verilebilmektedir.

JunOS ve Traffic Processing

1- Transit Traffic:

Lokal sistem tarafından iletilen trafiktir. Bir ağ noktasından giren ve Forwarding Plane’deki FT(forwarding table) ile karşılaştırılarak başka bir ağ noktasından çıkış yapan tüm trafiği ifade eder. Transit trafiğin, Forwarding Plane’den geçerek hedefe iletilmesi esnasında, Control Plane’e yani tuttuğu RE’ye herhangi bir sorgu gitmez ve bu sayede yüksek performans elde edilir. Belirli bir hedefe gitmek üzere Forwarding Plane’e gelen trafiğin, sadece Forwarding Plane’den geçerek hedefe gidebilmesi için, Forwarding Plane tarafından tutulan FT(forwarding table)’de hedef için bir kayıt/bilgi bulunması gerekmektedir.

2- Exception Traffic

Lokal sistem tarafından işlenen trafiktir ki hedefi lokal sistem olan bu trafik, Routing Engine(RE) CPU’su tarafından işlenir. Transit traffic sürecinin aksine, Exception Traffic, özel bir işleme tabi tutulur ve lokal sistem üzerinden geçerek herhangi bir hedefe gitmez. Yani Exception trafiği oluşturan paketlerin hedefi bizzat lokal sistemdir ya da paketlere dönen cevapların source’u Routing Engine(RE)’dir. Örneğin

- Routing protocol updates, Telnet sessions, pings, traceroutes işlemleri.

- Packet Forwarding Engine(PFE) IP header’ındaki option alanına müdahale etmeyecek şekilde tasarlandığı halde, header’da işlem yapılacaksa paket Control Plane’e yani RE’ye gönderilir.

- Pek çok hata durumunda PFE tarafından üretilen ICMP mesajları Exception Traffic örneğidir.

Exception Traffic Rate-Limit

JunOS işletim sistemi, tüm exception trafiği RE’ye gönderir. Forwarding Plane’den Control Plane’e (RE için) gönderilen exception traffic, internal link üzerinden geçmektedir. Internal link üzerinde oluşan trafiğin sıklığı, bir tıkanıklığa sebebiyet verip RE ile iletişimde kopma olmamasını sağlamak üzere Exception Traffic için rate-limit devreye girer. Built-in olarak gelen rate limiter konfigüre edilemez. Bir tıkanıklık anında JunOS OS tarafından hedefi RE olan trafik için preference atanır.

Hoşçakalın.

Bu makalemizde Sharepoint 2010 Projelerimizde çok sık kullanılan, Liste oluşturmak, InfoPath üzerinde form tasarlamak, Sharepoint 2010 ile beraber gelen Web Servisleri ile bağlantı kurup, veri alıp göndermek, Sharepoint Designer kullanarak oluşturduğumuz listeleri filtrelemek, InfoPath üzerinde belli alanları belli kullanıcılardan gizlemek veya belli kullanıcılara göstermek gibi konulara değineceğiz.

Konuları listelemek gerekir ise:

·         Sharepoint Listesi Oluşturmak

·         Sharepoint Grubu Oluşturmak

·         InfoPath 2010'da oluşturacağımız formda, belli bir alanın, belli Sharepoint Grubu tarafından görülebilmesini sağlamak

·         InfoPath üzerinde Veri Bağlantısı oluşturarak Sharepoint Web Servislerinden yararlanmak

·         Sharepoint Designer'da Listeleri belli kriterlere göre filtrelemek

·         Sayfamıza hali hazırda olan bir listeyi web part olarak eklemek

·         Sayfalar üzerinde web bölümlerinin Sharepoint üzerindeki belli gruplar tarafından görünmesini sağlamak

·         Yapacağımız işlemin sürecinden bahsetmek gerekirse

·         Şirket içerisinde görülen bazı aksaklıkların ilgili kişiye iletilerek, ilgili kişinin (Arıza Sorumlusu diye tabir edeceğim), arıza veya sorunu ilgili birime yönlendirerek sorun veya arızanın giderilmesini sağlamak

 Adımlar

·         Şirket personeli gördüğü arızayı Sharepoint Portalına kaydedecek

·         Oluşturulan kayıt Arıza Sorumlusunun önüne düşecek

·         Arıza Sorumlusu ilgili kaydı inceleyip, konunun muhatabı olan birime yönlendirecek

·         Sorun giderildiğinde Arıza sorunlusu ilgili kaydı Sorun giderildi şeklinde güncelleyecek

·         Şirket personeli sadece kendi oluşturduğu kayıtları görebilecek

·         Arıza Sorumlusu her kaydı görebilecek

Sharepoint Sitemizde Grup Oluşturmak

Sitemizi açıp, Site Eylemleri kısmından Site Ayarlarını seçelim.

Açılan sayfadan Kullanıcı ve İzinler başlığı altında yer alan Kişiler ve gruplar bağlantısını açalım. Ardından sol üstte yer alan Gruplar bağlantısını açalım.

Yeni menüsünden Yeni Grup bağlantısnı seçelim.

Açılan formda Ad olarak Arıza Sorumluları yazalım. Burada dikkat edeceğimiz husus Grup üyeliğini kimler görüntüleyebilir? Kısmını Herkes olarak seçili olmasıdır.

Bu gruba üyeliği olanlar Tüm kayıtları görebilecek ve Arıza Kaydı oluştururken kullanılacak formda kullanıcılardan saklanan bazı alanları görebilecek.

Sharepoint Listesi Oluşturmak

Sharepoint Portalımız üzerinde Site Eylemleri'ni açıp Diğer Seçenekler kısmını seçelim.

Açılan sayfadan Özel Liste'yi seçelim

İsim olarak ta Arıza / Sorun Bildirimi olarak belirleyelim.

Listemiz oluşturulduktan sonra Liste Araçları'ndan / Liste / Formu özelleştir seçeneğini seçelim.

InfoPath 2010 Üzerinde Form ve Sharepoint Web Servisleri ile Veri Bağlantısı Oluşturmak

Formumuzda gerekli olan alanlar şunlardır:

Başlık (Metin Kutusu, Boş olamaz, Varsayılan olarak zaten geliyor)

Ek (Ek, Boş olabilir, Varsayılan olarak zaten geliyor)

Açıklama (Zengin Metin Kutusu, Boş olamaz, isteğe bağlı olarak zengin metin özelliği kaldırılabilir.)

Durum (Açılan Liste Kutusu, Boş olamaz. Varsayılan Değer olarak "Arıza Sorumlusuna İletildi" yazın. Seçimleri ise aşağıdaki resimdeki bilgilere benzer bilgiler girebilirsiniz.)

Hesap (Metin Kutusu, hesap bilgilerini alırken gerekli)

Gruplar (Açılan Liste Kutusu, Sharepoint üzerindeki grup bilgilerini alırken kullanılacak. Sadece bilgilerin gelip gelmediğini görmek amaçlı ihtiyaten oluşturulmuş bir denetim.)

Bu alanlardan Durum Açılan Liste Kutusu standart kullanıcılardan gizlenecek, sadece Arıza Sorumluları grubuna üye kullanıcılar tarafından değiştirilebilecek ve görüntülenebilecek.

Başlık

Açıklama

Durum

Hesap

Gruplar

InfoPath üzerinden Sharepoint Web Servisleri ile Veri Bağlantısı Oluşturup Bilgi Almak

Daha öncede bahsettiğim üzere hazırladığımız bu formda Durum kısmını sadece Arıza Sorumluları Grubu üyeleri erişebilir ve değiştirilebilir hale getireceğiz.

İlk olarak InfoPath üzerindeki Ribbon Menüde yer alan Veri sekmesinden Web Hizmetinden kısmında yer alan SOAP Web Hizmetinden kısmını seçeceğiz.

Karşımıza çıkan pencereye ilk olarak http://sharepoint_adresi/_vti_bin/UserProfileService.asmx adresini yazacağız. Bu servis ile Sharepoint içerisinde hazırladığımız bu formu açan kişinin hesap bilgilerine ulaşabileceğiz.

İleri deyip servisin hangi Fonksiyonunu kullanacağımızı seçelim. Bizim için lazım olan GetUserProfileByName fonksiyonu.

Tekrar ileri deyip açılan sayfada Form açıldığında verileri otomatik olarak al seçeneğinin seçili olduğuna dikkat edip işlemimizi tamamlayalım.

Şimdi ise formu açan kullanıcımızın hangi Sharepoint gruplarına üye olduğu bilgilerine ulaşmak için başka bir Web Servisini formumuzun Veri Bağlantılarına ekleyeceğiz.

Tekrar aynı adımları tekrarlayarak web servisini yazacağımız kısmı gelelim. Bu sefer adres olarak http://sharepoint_adresi/_vti_bin/UserGroup.asmx gireceğiz.

İleri deyip Web Servisinin sunduğu fonksiyonlar listenden GetGroupCollectionFromUser fonksiyonunu seçip ileri diyoruz.

İleri deyip bir sonraki ekrana geçelim. Bu ekranda bizden fonksiyonun çalışması için örnek bir parametre değeri istiyor. Parametremiz görebileceğiniz üzere string türünde bilgi içeren bir değişken olan userLoginName. Buraya örnek olarak bir değer yazın.

Ben örnek olarak contoso\hasan yazdım (domain\kullanıcı adı).

Sonra ileri deyip bir sonraki ekrana geçiyoruz. Bu ekranda bir önceki ekrandaki aynı bilgilere benzer bilgiler soracak. Bu ekran bir şey yapmadan ileri diyelim. Form şablonunda verilerin bir kopyasını depola kısmını boş bırakıyoruz. Tekrar ileri diyelim. Bu sefer Form açıldığında verileri otomatik olarak al seçeneğini boş bırakıyoruz.

Bu işlemleri tamamladıktan sonra InfoPath formumuzda sağ tarafta Alanlar kısmımız şu şekilde gözükecektir.

Ve formumuz ise şu şekilde gözükecektir.

Bu kısma kadar geldikten sonra sol üst taraftan Hızlı Yayımla düğmesine basalım ve formumuzu bu hali ile portalımızda yayınlayalım.

Normal şartlarda GetGroupCollectionFromUser fonksiyonu bizim işimize yaramıyor. Çünkü geri döndürdüğü sonuçlara bakar isek istediğimiz bilgileri içermiyor. Bunu görmek için sağ tarafta yer alan Alanlar kısmının altında yer alan Gelişmiş görünümü göster i tıklayalım.

Alanlar kısmı şu şekilde gözükmesi lazım

Orada Ana yazan yeri değiştirip GetGroupCollectionFromUser (İkincil) ı seçelim

Aşağıdaki alanlardan dataFields kısmını sonuna kadar genişletince son olarak geri dönen değer olan userLoginName i görebiliriz.

Dediğim gibi bu bilgi işimize yaramıyor. Bu sorunu halledebilmek için farklı bir yol deneyeceğiz.

Formumuzun bu halini portalımıza yayınladığımızı farzediyorum. Sonra InfoPath'ten sırasıyla Dosya / Yayımla / Kaynak Dosyalarını Ver i seçip, dosyaları çıkartacağı bir klasör belirtelim.

Çıkan dosyalar şu şekilde olmalı:

Burada bizim değişiklik yapacağımız dosya GetGroupCollectionFromUser1.xsd . Aşağıdaki işlemleri yapmadan önce mutlaka, açık ise eğer InfoPath programını kapatın. Bu dosyayı bir Metin Editörü ile açalım.

Açılan dosyamızda 3. satırda yer alan <s:import ile başlayan kısmın hemen altına aşağıdaki kodu yapıştıralım.

<s:complexType name="GetGroupCollectionFromUserType">

<s:sequence>

<s:element minOccurs="0" maxOccurs="1" name="userLoginName" type="s:string"/>

<s:element minOccurs="0" maxOccurs="1" name="Groups">

<s:complexType>

<s:sequence>

<s:element maxOccurs="unbounded" name="Group" >

<s:complexType>

<s:attribute name="ID" type="s:unsignedShort"></s:attribute>

<s:attribute name="Name" type="s:string"></s:attribute>

<s:attribute name="Description" type="s:string"></s:attribute>

<s:attribute name="OwnerID" type="s:unsignedByte"></s:attribute>

<s:attribute name="OwnerIsUser" type="s:string"></s:attribute>

</s:complexType>

</s:element>

</s:sequence>

</s:complexType>

</s:element>

</s:sequence>
</s:complexType>

Kodumuz aşağıdaki gibi gözükecektir.

İkinci bir değişiklik için kodumuzda aşağıdaki satırları

bu kod ile değiştirin

<s:element name="GetGroupCollectionFromUser" type="tns:GetGroupCollectionFromUserType" />

Bu işlemlerden sonra dosyamızı kaydedip kapatalım.

Sonra dosyalarımızdan manifest.xsf dosyamıza sağ tıklayıp Tasarla seçeneğini seçelim.

InfoPath formumuz tekrar açıldığında yaptığımız değişikliklerin sonuçlarını görmek için Alanlar kısmından GetGroupCollectionFromUser (İkincil) kısmını seçip, dataFields kısmını sonuna kadar genişletelim. Sonuç olarak aşağıdaki görüntüyü görmeniz gerekiyor:

Şimdi formumuzda bulunan Hesap alanını sağ tıklayıp özelliklerini açalım. Orada bulunan Varsayılan değer kısmının yanında yer alan fx düğmesini tıklayalım ve Formul Ekle penceresini açalım. Oradan Alan veya Grup Ekle düğmesine tıklayalım, açılan pencereden GetUserProfileByName (İkincil) alanını seçelim.

Açılan pencereden dataFields kısmını sonuna kadar açıp Value değerini seçelim ve Verilere Filtre Uygula düğmesine basalım. Açılan Verilere Filtre Uygula penceresinden Ekle düğmesine basalım. Açılan pencereden Value yazan yeri açıpAlan veya Grup Seç i seçelim. Veri Kaynağı olarak GetUserProfileByName 'i seçip PropertyData kısmından Name 'i seçip Tamam diyelim. Sonra ortadaki alanı eşittir olarak belirleyelim. 3. yani en son alandan ise "Metin Yazın" kısmını seçip oraya AccountName yazın ve Tamam deyin.

Tamam deyip pencereleri kapatalım. Bu sayede form açıldığında, formu açan kullanıcının hesap bilgilerinden hesap adı Hesap alanında belirecek. Formu tarayıcıda açtığınız zaman ekran görüntüsü aşağıdaki benzer olmalı.

Sıra kullanıcıdan elde ettiğimiz bu hesap bilgisini parametre olarak GetGroupCollectionFromUser fonksiyonuna parametre olarak yollamaya geldi.

InfoPath üzerinden Kuralları Yönet butonu seçilir. Sağ tarafta Kurallar kısmı açılır. Alanlar kısmından GetUserProfileByName seçilir. Aşağıdan dataFields kısmından PropertyData seçilir. Bu kısım seçilince sağ tarafta yer alan Kurallar kısmı aktif hale gelir. Oradan Yeni düğmesine tıklanır ve ardından Eylem Seçilir. Koşul kısmında Yok - Kural, alan değiştiğinde çalışır tıklanır ve açılan Koşul penceresinde daha önce yaptığımız gibi ilk kutuda Name seçilir, ikinci kutuda eşittir ve üçüncü kutuya ise AccountName yazılır ve Tamam'a basılır. Bu eylemleri çalıştır kısmında ise Ekle diyerek ilk olarak Alanın değerini ayarla seçilir ve açılan pencerede Alan kısmına GetGroupCollectionFromUser kısmının altında yer alan queryFields altındaki userLoginName seçilir. Değer kısmı içinse formumuzda yer alan Hesap alanı seçilir. Bu işlemden sonra yine aynı kural içerisinden Ekle diyerek Verileri Sorgula seçeneği seçilir. Açılan pencereden GetGroupCollectionFromUser seçilerek Tamam düğmesine basılır.

Şimdi buraya kadar ne yaptığımızı özetlemek gerekirse:

1.       Formumuza, formu açan kullanıcının hesap bilgilerini almak için Sharepoint UserProfileService web servisini formumuzun Veri Bağlantılarına ekleyerek bu web servsininin fonksiyonlarından GetUserProfileByName fonksiyonunu çağırdık.

2.       Bu fonksiyonun form açılır açılmaz otomatik çalıştırılmasını seçtik.

3.       Web servisinden gelen bilgilerden bize lazım olan AccountName bilgisini filtreleyerek form alanlarımızdan Hesap alanının varsayılan değeri olarak ayarladık.

4.       Formu açan kullanıcının sharepoint grup bilgilerini almak içinse başka bir web servisi olan UserGroup web servisini formumuzun Veri Bağlantılarına ekledik ve bu web servsinin fonksiyonlarından GetGroupCollectionFromUser fonksiyonunu çağırdık.

5.       Hatırlayacağınız üzere GetGroupCollectionFromUser fonksiyonu için bir userLoginName parametresinin örnek değerini ayarladık ve form açılınca otomatik olarak çalıştırılmaması konusunda ayarlama yaptık.

6.       GetGroupCollectionFromUser fonksiyonunun çalışması için gerekli olan parametre değerini ayarladık ve Verileri Sorgula diyerek fonksiyonu çalıştırdık ve bizlere değer döndürmesini sağladık.

Şimdi ne gibi veriler geri dönmüş görebilmek için geri dönen verilerle daha önceden oluşturduğumuz Grup alanı (Açılan Liste Kutusu) içerisini dolduracağız. Grup alanını seçip sağ tıklayarak özelliklerinin bulunduğu pencereyi açalım. Orada Liste kutusu seçenekleri altında yer alan seçeneklerden Seçimleri dış veri kaynağından al seçeneğini seçelim. Veri Kaynağı olarak GetGroupCollectionFromUser ı seçip Girdiler kısmında ise dataFields altında yer alan Group 'u seçelim. Değer ve Görünen Ad otomatik olarak dolacaktır. Değer kısmını @ID ve Görünen Ad kısmını da @Name olarak ayarlayalım. Formumuzu tarayıcı üzerinde açtığımızda Grup alanının içerisinin dolduğunu göreceksiniz. Formu açan kullanıcı herhangi bir grupta üyeliği bulunmuyorsa liste kutusu boş gelecektir.

Şimdi sıra Durum alanını standart kullanıcılardan saklamaya geldi. Kurallar Penceresi kapalı ise orayı açalım. Alanlar penceresinden Durum alanını seçelim. Kurallar kısmından Yeni diyerek Biçimlendirme'yi seçelim. Koşul olarak ilk bölümdenAlan veya Grup seçin diyerek açılan pencereden Veri Kaynağı olarak GetGroupCollectionFromUser 'ı seçip aşağıdan dataFields kısmından Name'i seçelim. Aynı pencerede alt kısımda yer alan Seç yazan yerden Tüm Name Oluşumları nı seçip tamam diyelim. İkinci bölümü içermez olarak seçelim. Üçüncü bölüme ise Metin Yaz diyerek, daha önce oluşturduğumuz bir grup olan Arıza Sorumluları yazalım. Sağ tarafta yer alan Ve ibaresini Veya olarak değiştirelim. Altta açılan ikinci koşul için yine Name i seçelim ama Seç kısmından Name oluşumu sayısı olarak belirleyelim. ikinci alan için eşittir diyelim. Üçüncü alan için (sayı ile) 0 yazalım. Tamam diyerek açık pencereleri kapatalım. Son olarak en altta yer alan Bu denetimi gizle seçeneğini seçelim. İsteğe bağlı olarak Bu denetimi devre dışı bırak olarak ta seçebilirsiniz. Sonra form alanımızdan Hesap ve Gruplar alanımızı kaldıralım. Dikkat edin form alanından kaldırın, Alanlarım kısmından kaldırmayın. Formumuzu standart ve ilgili gruba üye bir kullanıcı ile açarak sonuçlarını görebiliriz. Burada şunu sorabilirsiniz. Seç kısmında Herhangi bir name oluşumu seçeneğini niye seçmedik. Normal şartlarda Herhangi bir name oluşumu eşit değildir "Arıza Sorumluları" yapmamız gerekirken hâlen nedenini bilmediğim bir sebepten ötürü bu koşulu çalıştıramadım.

Sharepoint Designer 2010 İle Varolan Listeyi Filtrelemek

Yapacağımız işlem, portalımızda oluşturduğumuz listeyi tarayıcıdan listeyi açan kullanıcımızın sadece kendi oluşturduğu kayıtları ve sadece gerekli olan alanları görebilmesini sağlamak.

Şu an için liste aşağıdaki gibi bir görünüme sahip olması lazım.

İlk olarak Sharepoint Designer 2010 programımızdan Arıza / Sorun Bildirim Listemizi açalım. Listemizden sağ üst tarafta olan Görünümler bölümünden Tüm Öğeler görünümünü seçelim.

Açılan sayfada listemizi seçerek orada gözüken WebPartPages yazan kısmı tıklayarak tüm listemizi seçelim.

Yukarı menüde Sütun Ekle / Kaldır 'ı tıklayarak Görüntülenen Alanlar kutusunu açalım. Bize lazım olan sütunları ekleyelim (Oluşturan, Oluşturma Tarihi) ve gerekli olmayan sütunları kaldıralım (Hesap, Gruplar). Bu hali ile aşağıdaki görüntüyü elde etmiş olmalısınız.

Bu işlemlerden sonra değişiklikleri kaydedelim.

Denemek için bir kayıt girelim. Kayıt girildikten sonraki hali bu şekilde olmalı.

Birazdan yapacağımız Filtrelemeyi görebilmek için başka bir kullanıcı ile başka bir kayıt girelim.

Şimdi Listemizin olduğu sayfaya ikinci bir liste eklemek için Site Eylemlerinden Sayfa Düzenle'yi tıklayalım. Bu sayede sayfayı düzenleyebilir hale getirelim. Orada çıkan Web Bölümü Ekle bağlantısını tıklayarak yukarıda açılan menüden Listeler ve Kitaplıklar bölümünden Arıza ve Sorun Bildirme listesini seçerek Ekle diyelim. Sonuç olarak sayfamızda aynı listeden iki tane olacaktır. Bu listelerden bir tanesini kendi kayıtlarımız için, diğerini sadece Arıza Sorumluları grubuna üyelikleri bulunan kullanıcıların tüm kayıtları görebilmesi için kullanacağız.

Listelerden üstte olanı seçip, listenin sağ üst tarafında yer alan Tik kutusunu işaretleyip, yan tarafındaki aşağı yön okunu seçerek oradan Web Bölümünü Düzenle bağlantısını tıklayarak ekranın sağ tarafında Web Bölümü ile ilgili ayarların yer aldığı kutuyu açalım. Oradan Başlık kısmında Arıza / Sorun Kayıtlarım yazalım. Krom Türü olarak ise görselliği ön plana çıkarmak için Başlık ve Kenarlık seçeneğini seçelim ve Tamam diyerek kutuyu kapatalım. Alttaki listeyi de seçerek, listenin Web Bölümü Özelliklerinin olduğu kutuyu açalım. Başlık kısmına Tüm Kayıtlar yazalım. Krom Türü olarak yine Başlık ve Kenarlıklar diyelim. Gelişmiş kısmını genişletelim ve orada yer alan Hedef İzleyiciler kısmının yanında yer alan adres defteri ikonunu tıklayalım. Açılan İzleyicileri Seç penceresinden Sharepoint Gruplarında, arıza şeklinde arama yaparak Arıza Sorumluları grubumuzu bulup aşağıda yer alan kutuya ekleyelim. Tamam diyerek Web Bölümü özellikleri kutusunu kapatalım. Bu sayede Aynı sayfayı standart kullanıcılar sadece kendi kayıtlarını görebilecekken, Arıza Sorumluları grubuna üye kullanıcılar Tüm kayıtların listelendiği ikinci bir liste daha görebilecek. Düzenlemeyi Durdur diyerek işlemimizi tamamlayalım.

Standart kullanıcılar şu an için tüm kayıtları görebiliyor. Sadece kendi kayıtlarını görmesini sağlamak için Sharepoint Designer'dan listemizi ve sonra Tüm Öğeler görünümünü açalım. Sayfada yapmış olduğumuz gibi iki liste gözükecektir. Biz üstteki listeyi Arıza / Sorun Kayıtlarım olarak isimlendirmiştik. O listenin üzerine tıklayıp, WebPartPages kısmını seçerek ilgili listeyi seçelim. Ardından Menü'nün sol üst tarafında yer alan Filtre düğmesini tıklayarak Filtre Ölçütleri kutusunu açalım. Açılan pencereden İlk kısımda Oluşturan'ı seçelim, ikinci kısımda Eşittir'i seçelim ve üçüncü kısımda ise Geçerli Kullanıcı'yı seçip Tamam diyelim. Böylece ne yapmış olduk, listemizdeki Oluşturan kısmındaki bilgi, Formu açan kullanıcıya eşit olduğu kayıtları listeletmiş olduk. Sol üst kısımdan kaydet diyerek yaptığımız değişikliği kaydedelim.

Sonuç olarak tarayıcımızda ilgili listeyi standart bir kullanıcı ile açtığımızda aşağıdaki görüntüyü

Arıza Sorumluları Grubuna üye bir kullanıcı ile açtığımızda aşağıdaki görüntüyü alacağız.

Bir sonraki makalemizde görüşmek üzere.