Quantcast
Channel: ÇözümPark
Viewing all 4130 articles
Browse latest View live

SCCM 2007 Package Deployment – Bölüm 1

$
0
0

Merhaba, bu makalede sizlerle SCCM üzerinde package deploymentın nasıl yapılabileceği ile ilgili bilgiler vermeye çalışacağım.

 

Biz package deployment’ ı genellikle client bilgisayarlara yeni bir yazılım yüklemek için veya mevcut yazılımların updatelerini yapmak için kullanırız. Makalede genel olarak yazılım yükleme ile ilgili bilgiler ve detaylar vermeye çalışacağım. Bunun dışında client bilgisayarlarda herhangi bir komut çalıştırmak için bile bu alan kullanılabilir aslında. Bununla ilgili de ufak bir örnek vereceğim.

 

Şimdi paket yükleme kısmına bir göz atalım.

 

 

image001

 

 

Software Distribution altında aşağı yukarı resimdeki gibi bir yapınız olacaktır.

 

1 – Belli yazılımların dağıtımını gruplandırmak için burada klasörler yaratabilirsiniz. Örneğin resimde Adobe ürünleri için bir klasör yaratılmış, Office ürünleri için yine benzer mantıkta bir klasör yaratılmış.

 

2 – Herhangi bir grupta olmayan Package’ larda 2 numarada işaretli paketler gibi görünecektir.

 

3 – Bu paket SCCM’ in kurulumu ile birlikte default olarak gelmektedir.

 

4 – Advertisement bölümü hazırladığımız paketlerin dağıtımını yaptığımız alandır.

 

Şimdi yeni bir paket yaratalım ve bunun dağıtımını yapalım. New Package diyerek işleme başlıyoruz;

 

 

image002

 

 

İşaretli alanları doldurup devam ediyorum, burada paket ile ilgili bilgileri doğru ve mantıklı girerseniz işinizi kolaylaştıracaktır. En azından sizden başka biri bu paketin ne paketi olduğunu ve neden yaratıldığını kolaylıkla anlayacaktır.

 

 

image003

 

 

Data Source kısmında paketin içerisindeki kurulum dosyalarının bulunduğu yer set edilir.

 

 

image004

 

 

Bu alan UNC path olduğu için SCCM sunucunuzun üzerinde paylaşıma açtığınız bir alanda olabilir, başka bir sunucu üzerindeki alanda olabilir (benim yaptığım gibi), NAS üzerinde bir alanda olabilir. (Seçim size kalmış)

 

 

image005

 

 

UNC path’ in içerisinde yukarıda görüldüğü gibi tek bir exe dosyasıda olabilir, tek bir msi dosyası da olabilir, yada aşağıda görüldüğü gibi birçok dosya ve klasörden oluşan kurulum dosyalarıda olabilir. Bunların arasındaki fark, sadece kurulumu çalıştıracak olan komut diziminde olacaktır. Msi dosyası için yazacağımız komut dizimi exe’ den farklı olacaktır.

 

 

image006

 

 

Devam edelim. Data Access penceresinde değişiklik yapmadan devam ediyorum.

 

 

image007

 

 

Distribution Settings kısmında da ben herhangi bie değişiklik yapmıyorum. Brach Distribution kısmındaki ayar şu anlama geliyor, ben paketi herhangi bir Distribution Point’ e eklersem içerik otomatik olarak oraya gitsin demektir.

 

 

image008

 

 

Bunu bu şekilde bırakmanızda bir sakınca olmayacaktır. Çünkü siz bir paketi DP’ lere assing ettiğinizde hepsine aynı anda göndermiyor, maximum 5 thread açıyor ve aynı anda yalnızca 5 DP’ ye paketi kopyalıyor. Tüm network’ ü sature etmiyor.

 

Devam edelim, sonraki pencerelerde, reporting ve security kısımlarında herhangi bir değişiklik yapmadan devam ediyorum ve işlemi tamamlıyorum.

 

 

image009

 

 

Paketin klasör içerisinde oluştuğunu göreceksiniz.

 

 

image010

 

 

Şimdi bu paket için bir program hazırlayacağız. Programlar

 

 

image011

 

 

Gelen ilk pencere çok önemli bir penceredir. Bu pencerede yapacağınız ayarlar sizin uygulamanızın yüklenme şeklini ve yüklemeden sonraki hareket tarzını etkileyecektir. Burada bazı bilgiler vermem gerekli;

 

 

image012

 

 

Name kısmına yine paketiniz ile alakalı bir isim vermenizi öneririm.

 

Command line kısmı sizin kurulumu başlatacağınız dosya ve parametreleri yazacağınız alandır. Benim hazırladığım setup dosyası ek hiçbir parametre gerektirmeyen, silent olarak arka planda kurulan ve client tarafında herhangi bir notification çıkartmayan, kurulum sonrasında da restart etmeyecek olan bir exe file’ dır. O yüzden benim sadece kurulum dosyasının ismini yazmam yeterli.

 

Örneğin siz bir msi dosyası ile kurulum yapacaksınız. O zaman bu alana aşağıdaki gibi bir komut dizimi yazmanız gerekebilirdi;

 

msiexec /i TPRDPen.msi /quiet /norestart

 

Bu parametrelerin ne işe yaradığını msiexec dosyasının help’ inden görebilirsiniz.

 

 

image013

 

 

image014

 

 

Açılan pencerede benim verdiğim parametrelerin neler olduğuna bakarsak;

 

/i : Bir ürünün kurulumu için verilen parametre

 

/quiet : Quiet mode, kullanıcıya interaction bir ekran açmaz

 

/norestart : Kurulum sonrası restart ihtiyacı varsa bile etmemesi için

 

Burada bazen problem yaşadığınızda problemi görebilmek için quiet mode’ u kaldırıp görerek kurulumu deneyebilirsiniz, yada logging seçeneği ile de problemi tespit edebilirsiniz.

 

Run kısmında ben hidden seçtim, eğer kullanıcı interactionını aktif hale getirerek kurulum yapıyorsanız burada hiddendan başka aşağıdaki seçeneklerde mevcut.

 

 

image015

 

 

After running kısmında ben “No action required” seçerek devam ediyorum. Bu alan kurulum paketi ile ilgili değil aslında, kurulum işleminden sonra SCCM tarafından bir hareket aldırmak isterseniz seçebileceğiniz seçenekler mevcut.

 

 

image016

 

 

Category kısmında ben paket ile ilgili bir isim verdim. Bunu daha sonra raporlamada kullanabilirsiniz. Bir kez girdiğiniz kategori ismi, sonraki programlarınızda otomatik olarak görünecektir.

 

Nihayet ilk pencereyi atlattık. İkinci pencerede bu programın hangi platformlarda çalışmasını istediğinizi seçebilirsiniz. Ben bu paketi 32 bit XP sistemlerde kurulum yapmak için hazırladığım için “All x86 Windows XP” seçeneğini seçiyorum. Bu alanı doldurmanız size aslında ek bir önlem sağlıyor. Siz bu paketi Advertisement kısmından dağıtmaya başladığınızda (sona doğru anlatacağımız konu) seçtiğiniz collation içerisinde yanlışlıkla 32 bit başka platformlar olabilir, bu durumda da istemediğiniz bir alana kurulum yapmış olursunuz, ve bazen kabus olabilir bu durum. Bu önlemi aldığınızda siz bu paketi All Systems’ a da gönderseniz sadece 32 bit XP’ lerde çalışacaktır.

 

 

image017

 

 

Sonraki pencerede programın hangi koşullarda çalışabileceği, drive ve run mode’ u ile ilgili seçenekler var,

 

 

image018

 

 

Burada aşağıdaki seçenekleri de kullanabilirsiniz. Ben kullanıcı logged on olsun yada olmasın çalışacak şekilde seçim yapıyorum.

 

 

image019

 

 

Bu şekilde seçim yaptığım için zaten tek seçeneğim yönetimsel haklarla kurulum yapmaktır. Öteki türlüde bunu seçecektim aslında.

 

Advanced kısmında sadece notificationsları engelleyecek olan kısmı seçip devam ediyorum.

 

 

image020

 

 

Benim kurulum dosyam bir exe file olduğu için bu pencerede herhangi birşey yapmadan devam ediyorum.

 

 

image021

 

 

Eğer bir msi file olsa idi import kısmını tıklayıp msi file’ ı seçmem yeterli olacaktı ve aşağıdaki gibi bir görüntü olacaktı.

 

 

image022

 

 

Ortamınızda MOM (SCOM) var ise buradaki ayar ile alert oluşturabilirsiniz yada benim gibi herhangi bir alert oluşturmaması şeklinde ayarlayabilirsiniz.

 

 

image023

 

 

Sonraki pencereleri next ile geçerek işlemi tamamlıyoruz.

 

 

image024

 

 

Makale serisinin ikinci bölümünde devam edeceğiz.


Exchange Server 2010 SMTP Banner Değiştirme İşlemi

$
0
0
SMTP Banner, Exchange Server ailesi ürünlerinin telnet çekilmesi sonucunda telnet yapan kişiye göstermiş olduğu kısa bir mesajdır. Exchange Server 2010 yapısında bu Hub Transport veya Edge Transport Server rolünün yüklü olduğu sunucular tarafında gösterilir. Exchange Server 2010 tarafında internete açık olan sunucular üzerinde SMTP Banner değişikliği yapılmak istenebilir. Biz bu makalemizde bu işlemin nasıl yapıldığını inceleyeceğiz. Öncelikle var olan default duruma bakalım. Telnet sonucunda karşımıza...(read more)

DPM 2012 Workgroup Ortamda Çalışan Bilgisayarlarda Yedekleme ve Geri Yükleme

$
0
0

 

Dpm ile birlikte domaine bağlı olmayan bilgisayarlarımızı da Dpm üzerine Attach metodu ile göstererek yedeklemesini yapabiliriz. Bu kapsamda Windows xp, Vista, windows7, server2003, server2008, server2008R2 sistemlerini koruyabilmekteyiz. Serverler üzerinde barınan rollerde ise aşağıdaki işlemler yapılabilmektedir.

 

 

Files – Basic – All server and client SKUs

 

Workgroup: Desteklenmektedir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmektedir.

 

 

Files – Clustering

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmemektedir.

 

 

System State – Windows Server 2003, Windows Server 2008, Windows 7

 

Workgroup: Desteklenmektedir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmektedir.

 

 

SQL Server– Basic – SQL Server 2000, SQL Server 2005, SQL Server 2008

 

Workgroup: Desteklenmektedir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmektedir.

 

 

Files – Basic – All server and client SKUs

 

Workgroup: Desteklenmektedir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmektedir.

 

 

Files – Clustering

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmemektedir.

 

 

System State – Windows Server 2003, Windows Server 2008, Windows 7

 

Workgroup: Desteklenmektedir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmektedir.

 

 

SQL Server– Basic – SQL Server 2000, SQL Server 2005, SQL Server 2008

 

Workgroup: Desteklenmektedir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmektedir.

 

 

HyperV – Clustering

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

HyperV – Cluster Shared Volume

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

HyperV – Cluster Shared Volume

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Exchange – Basic – Exchange Server 2003, Exchange Server 2007, Exchange Server 2010

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Destekleniyor

 

 

Exchange Server – Clustering

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Exchange Server – CCR

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Exchange Server – LCR

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Exchange Server – SCR

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Exchange Server – DAG

 

Workgroup: Uyumlu Değildir.

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Microsoft SharePoint Server

 

Workgroup: Desteklenmiyor

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

Laptop computers

 

Workgroup: Desteklenmiyor

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

Bare Metal Recovery

 

Workgroup: Desteklenmiyor

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

Laptop computers

 

Workgroup: Desteklenmiyor

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

End User Recovery

 

Workgroup: Desteklenmiyor

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

DPM Disaster Protection of workgroup/untrusted domain machines

 

Workgroup: Desteklenmiyor

 

Untrusted Domain Ortamı: Desteklenmiyor

 

 

Örneğimizde windows7 workgroup çalışan bir bilgisayarı Dpme gösterip yedekleyeceğiz. Bu işlem için öncelikle dpm kurulu bilgisayarda bulunan c:\Program files\Data Protection Maneger\Dpm\Ra dizini içerisinde yer alan DPMAgentinstallerx86.exe isimli exe dosyasını kurmamız gerekmektedir. Gerekli dizini açıp Exe dosyamızı çalıştıralım.

 

 

 

image001

 

 

 

Dosyamızı çalıştırdıktan sonra hiçbir işleme gerek kalmadan kendisi otomatik olarak yükleme işini tamamlayacaktır.

 

 

 

image002

 

 

 

Yükleme işlemi kendiliğinden tamamlandı. Şimdi bir tuşa basarak yükleme işlemini tamamlayalım.

 

 

 

image003

 

 

 

Programımız otomatik olarak yüklenerek Programlar ve Özellikler ekranında yerini aldı.

 

 

 

image004

 

 

 

Bilgisayarımızda kurulmuş olan Dpm agent programı ile ilgili olarak bir çok gerekli Dll, Exe ve hazır komutlar Dpm Agent programın kurulu olduğu path üzerine eklendi.

 

 

 

image005

 

 

 

Bilgisayarımızı dpm üzerine tanıtabilmek için birkaç işlem yaparak güvenli bir ilişki kurmamız gerekmektedir. Bu nedenle Cmd promtu administrator kullanıcısı ile çalıştırıp gelen ekranda aşağıdaki komutu çalıştıralım.

 

 

SetDpmServer.exeDPMServerName DPM –IsNonDomainServer –test

 

 

SetDpmServer.exeDPMServerName DpmSunucuİsmi IsNonDomainServerUserName Güven ilişkisini kuracak olan kullanıcı ismi

 

 

Buradaki test isimli user sistemde olmamalı ve yeni bizim vereceğimiz isimle oluşturulacak bir isim olmalıdır. Bu işlemlerden sonra komutu başarılı şekilde girince bizden oluşturulacak olan user için resimdeki gibi kırmızı olarak işaretlenmiş alanda iki kez gözükmeden bizden bu kullanıcı için parola belirlememizi ister bu işlemleri doğru yaptığımız taktirde komut başarı ile tamamlanır.

 

 

 

image006

 

 

 

Bu adımdan sonra local userlerimize belirlediğimiz isimde bir kullanıcı otomatik olarak açılmış olur.

 

 

 

image007

 

 

 

Bu kullanıcı aşağıda görüldüğü gibi otomatik olarak gerekli Dpm gruplarına üye edilir.

 

 

 

image008

 

 

 

Bu adımlardan sonra dpm konsolunda “management” tabında “Agent” sekmesine tıkladığımızda aktif olan “Install” butonuna basarak dpm client ekleme işlemi için ekranın gelmesini sağlayalım. Gelen ekranda “Attach Agents seçenğini seçerek buradan da ekleyeceğimiz workgroup bilgisayarı için “Computer in a workgoup or untrusted domain” seçeneğini seçerek Next butonuna basarak ilerleyelim.

 

 

 

image009

 

 

 

Karşımıza gelen ekranda eklenecek olan workgroup bilgisayara ait gerekli authencation bilgilerini girelim. “ADD” butonu ile bilgileri girilen kullanıcıyı karşı ekrana geçirelim.

 

 

 

image010

 

 

 

Bilgilerini girdiğimiz bilgisayarı karşı alana geçirdikten sonra Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image011

 

 

 

Gelen ekranda Attach butonuna basarak ekleme işlemini gerçekleştirelim.

 

 

 

image012

 

 

 

Ekleme işlemi başarı ile tamamlandı. Close butonu ile işlemi sonlandıralım.

 

 

 

image013

 

 

 

Ekleme işleminden sonra Dpm üzerindeki gruplardan DPMADmTrustedMachine isimli gruba kullanıcımız otomatik olarak eklendi. Bu kullanıcımız ile local workgroup makinamız arasında güven ilişkisi kurulmuş oldu.

 

 

 

image014

 

 

 

Şimdi kullanıcı için “Protection” tabına tıklayınca aktif olan “New” butonuna basarak koruma grubu oluşturma işlemini başlatalım gelen ekranda Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image015

 

 

 

Ekleyeceğimiz client tipi olarak Servers seçeneğini seçelim.

 

 

 

image016

 

 

 

Oluşturulacak olan koruma grubuna bir isim verip elimizde Type olmadığı için seçili olan Disk seçeneğini bırakarak Next butonu ile ilerleyelim.

 

 

 

image017

 

 

 

Ekranımızda Workgroup seçeneği altında bilgisayarlarımız listelenmektedir. Burada PC isimli bilgisayarımızın yedeklenecek öğelerini seçelim. Ben rsahan kullanıcısının masaüstünü seçerek Next ile ilerliyorum.

 

 

 

image018

 

 

 

Yedeklemesi yapılacak koruma grubumuzun ayarlarını yapalım. Aşağıdaki ayarlara göre kullanıcımızın bir önceki ekranda seçtiğimiz öğeleri 5 günlük bir koruma grubu kapsamında, günlük 15 dakikada bir senkronize edilecek 8:00, 12:00 ve 18:00 saatlerinde koruma grubu oluşturulacaktır. İstersek Modify butonuna tıklayarak zamanlama ayarlarını değiştirebiliriz. Biz ayarları default olarak bırakacağımızdan Next butonu ile ilerleyelim.

 

 

 

image019

 

 

 

Total data size: Seçilen dataların toplam boyut bilgisi verilmektedir.

 

 

Disk Space Allocated in DPM: Bizim seçmiş olduğumuz günde bir kez yapılacak yedekleme için, 5 gün tutulacak olan koruma grubu için ayrılacak disk kapasitesi belirlenir.

 

 

Avarage disk space allocated in protected computers: Disk üzerinde 300 Mb bos bir alanın olması gerekmektedir. Bu alan ihtiyacını bizler Modify bölümünden değiştirebiliriz. Fakat değişiklik alanı küçültmek için önerilmemektedir! Alanın boyutunu arttırabiliriz. Bu alan dosya sunucumuz üzerinde koruma altına aldığımız her bir volume üzerinde ayrı ayrı oluşturulacaktır. Korunacak dosya sunucusu üzerinde 300 MB bir alana ihtiyaç duyulmasının nedeni DPM sunucusu Dosya Sunucusu üzerinde oluşan dosya değişikliklerini, dizin değişikliklerini, NTFS file System değişiklikleri vb. bir çok bilgiyi bu alan üzerine yazdırtacak ve ihtiyaç durumunda buradan okuyacaktır.

 

 

Automatically Grows Volumes: Disk boyutu yetersiz geldiği zaman otomatik olarak backup diskimiz üzerinde, boşta bekleyen bölümden ihtiyaç duymuş olduğu alanı kullanacak v büyüme gerçekleştirecektir.

 

 

 

image020

 

 

 

İstersek yedekleme işlemi için bir zaman belirleyebilir ya da Now ile ilk senkronizasyonun gerçekleşmesini sağlayabiliriz. Ben Now seçeneği ile ilk senkronizsyonun başlaması için bu seçeneği seçerek yoluma devam ediyorum ve Next ile ilerliyorum.

 

 

image021

 

 

 

Run a consistency check if a replica becomes inconsisten: Aktif duruma getirmenizi öneriyorum. Bu bölümü aktif duruma getirdiğimiz zaman DPM sunucumuz koruma altında bulunan dosya sunucusuna iletişim kuramadığı zamanlar için geçerlidir. Bu zaman dilimi yedekleme zaman dilimleri ile eşleşirse her bir saatte bir DPM sunucusu dosya sunucumuzu kontrol edecektir ve iletişim sağladığı ilk zaman diliminde görevi tekrardan başlatacaktır.

 

 

Run a Daily consistency check according to the fllowing schedule: Bölümünde ise bu zaman diliminin her bir saatte bir kontrol etmesini ama gerçekleştirilmeyen başarısız backup görevinin belirli zaman dilimlerinde olmasını sağlarız.

 

 

image022

 

 

 

Bu ekranımızda işlemlerimizin bir özeti gözükmektedir. Create Group butonu ile işlemi başlatalım.

 

 

 

image023

 

 

 

İşlem başarı ile tamamlandı. Close butonu ile işlemlerimizi tamamlayalım.

 

 

 

image024

 

 

 

Kullanıcımız için oluşturulan görev Protection konsoluna geldi. İlk koruma işlemi için replikasyon işlemi başladı. Bu replikasyon ile seçilen yedek dosyaları ilk defa yedeklenecek ve geri dönüş noktası oluşturulacaktır.

 

 

 

image025

 

 

 

Replikasyon işlemi başarılı bir şekilde tamamlandı.

 

 

 

image026

 

 

 

Şimdi koruma yapılan bilgisayarımızın masaüstünden öğeleri silerek geri dönüş işlemi yaparak testimizi tamamlayalım. Gerekli dosyaları çöp kutusuna taşımadan direkt olarak siliyorum .

 

 

 

image027

 

 

 

Şimdi “Recovery” tabından oluşturulan koruma noktalarını görebiliyorum.

 

 

 

image028

 

 

 

Recovey” tabında “Recover” butonuna basarak geri yükleme işlemlerini başlatıyorum. Gelen ekranda alınan yedeklerin bir özeti gözükmektedir. Next butonuna basarak ilerliyorum.

 

 

 

image029

 

 

 

Burada geri dönüşü nereye yapacağım sorulmaktadır. Yedek orijinal lokasyona ayrı bir yol üzerine ve elimizde Type bulunması durumunda buraya dönülebilecektir. Biz orijinal lokasyona döneceğimiz için Next ile ilerliyoruz.

 

 

 

image030

 

 

 

Bu ekranımızda geri dönüş işlemi sırasında aynı dosyaların geri dönüş yapılacak olan konumda bulunması durumunda ve security izinleri ile ilgili ayarlar yapılabilmektedir. Ben aynı dosyaların üzerine yazması alınan yedekteki Ntfs izinleri ile geri dönmesi seçeneğini seçiyorum. San Recovery bölümünü donanımsal bir SAN cihazımız, storagemiz varsa eğer hardware snapshoot kullanılarak SAN tabanlı geri dönün yapılmasını gerçekleştirebiliriz. Next ile ilerliyorum.

 

 

 

image031

 

 

 

Recover butonu ile geri yükleme işlemini başlatalım.

 

 

 

image032

 

 

 

Dosyamız az olduğundan kısa sürede geri yükleme işlemi tamamlandı. Close ile ekranı kapatalım.

 

 

 

image033

 

 

 

Yedeklerimiz başarılı bir şekilde geri döndürüldü.

 

 

 

image034

 

 

 

Makalemde bilgilerinden yararlandığım Fatih KARAALİOĞLU hocama teşekkür ediyorum. İlerleyen serilerde Dpm 2012 ürününü derinlemesine ele alacağız. Bir başka makalede görüşmek dileğiyle hoşçakalın.

Citrix NetScaler Load Balancer ve WAF – I

$
0
0

Citrix NetScaler Load Balance Cihazı üzerinde, LoadBalance için gerekli Network parametrelerinin tanımlanması:

 

Bir tanesi Primary, diğeri Secondary olarak çalışan iki adet Citrix NetScaler- 12500 NLB cihazımız bulunmaktadır. Bu cihazlarla, iki web uygulama sunucusunu load balance etmek istiyoruz.

 

NetScaler cihazlarının birer portu Management olarak tanımlı ve bu portlara verilecek IP’ler sayesinde, NetScaler yönetimini gerçekleştiriyoruz. Bu IP’nin NetScaler üzerindeki adı NetScaler IPdir. İki cihaz, birbirlerini management portlarına verilen bu IP’lerinden pingleyerek Primary/Secondary modda cluster çalışacaklar.


Citrix NetScaler ürünlerimizin birer portunu da iki sunucunun load balance işlemi için kullanacağız. Bunun için 15. Portlarını kullanmış olalım.

 

 

image001

 

 

Bu makalede, NetScaler’ın, load balance işlemini gerçekleştirebilmesi için, tanımlanması gereken tüm network ayarlarını ve nasıl tanımlandıklarını göreceğiz.

 

 

Kullanıcıların erişmek istediği iki sunucunun bilgisi şu şekilde olsun:


WebServer-1 [10.10.5.3]
WebServer-2 [10.10.5.4]

 

 

image002

 



Web sunuculara erişmek isteyen kullanıcılar, WebServer-1 ya da WebServer-2’ye direk erişmek yerine, NetScaler üzerinde oluşturulacak Virtual Server’a erişecekler. NetScaler da, üzerinde tanımlı bu Virtual Server IP’sine gelen istekleri, WebServer-1 ve WebServer-2’den hangisi müsait ise, o sunucuya iletecek. NetScaler üzerinde tanımlı Virtual Server IP’sinin adı, Virtual IPdir. Virtual IP değeri 10.10.5.204 olsun.

 

NetScaler, kullanıcı bilgisayarlarından kendisine gelen istekleri, load balance edeceği web sunuculara NAT’layarak gönderir. Sunucular da, kendisine gelen paketlerde Source IP olarak NetScaler’ın NAT’ladığı IP’yi görecektir. Bu IP’nin NetScaler üzerindeki adı Subnet IP’dir.


Subnet IP değeri 10.10.5.203 olsun.



10.10.5.3 IP’li WebServer-1 ve 10.10.5.4 IP’li WebServer-2 sunucuları,


Tag’ı 105 olan VLAN’a üye olsunlar.



NetScaler cihazlarımız üzerinde yapacağımız network tanımlamaları için gerekli bilgiler aşağıdaki şekildeki gibi olacaktır:



Subnet IP : 10.10.5.203/24
Virtual IP : 10.10.5.204/32
VLAN : Tag-105
Interface : 1/15 _
Trunk



Yani, gerçekleştirmek istediğimiz yapının topolojisi şu şekilde olacak:

 

 

image003

 

 

Şimdi, cihazlara web yönetim ekranlarından bağlanacağız ve gerekli tanımlamaları gerçekleştireceğiz.



Citrix NetScaler’ın ana sayfa görüntüsü şu şekildedir:

 

 

image004

 

 

Subnet IP ve Virtual IP Tanımlarının Yapılması:



Önce Subnet IP’yi tanımlayalım. Network à IPs sayfasına gidilir ve sayfanın sol alt tarafında bulunan Add butonuna basılır.

 



image005

 


Açılan pencerede gerekli alanlar aşağıdaki şekildeki gibi doldurulur ve etkinleştirilir. Sonrasında da Create butonuna basıldığında Subnet IP tanımlanmış olur.

 

 

image006

 



Subnet IP aşağıda görüntülenmektedir.

 



image007

 

 

Şimdi de Virtual IP’yi tanımlayalım. Network à IPs sayfasına gidilir ve sayfanın sol alt tarafında bulunan Add butonuna basılır. Açılan pencerede gerekli alanlar aşağıdaki şekildeki gibi doldurulur ve etkinleştirilir.

 

 

image008

 

 

Sonrasında da Create butonuna basıldığında Virtual IP tanımlanmış olur.

 

 

image009

 

 

VLAN Tanımının Yapılması:


NetScaler’ın, 1/15 olan Trunk portu, hangi VLAN’lara hizmet verecekse o VLAN’lar tanımlanır.


Biz, örneğimizde Tag’ı 105 olan VLAN için tanımlama yapacağız.


Network à VLANs sayfasına gidilir ve sayfanın sol alt tarafında bulunan Add butonuna basılır.

 



image010

 

 

Açılan pencerede gerekli alanlar aşağıdaki şekildeki gibi doldurulur ve etkinleştirilir.

 



image011

 

 

 

Sonrasında da Create butonuna basılır ve VLAN tanımlamamız tamamlanmış olur.

 



image012

 


NetScaler, 1/15’inci porttan VLAN 105 trafiğini dinleyebilecek.



Bu şekilde, Citrix NetScaler üzerinde gerekli network yapılandırması tamamlanmış oldu.

 


Bir sonraki makalede Web sunucularımızın load balance konfigürasyonunu imceleyeceğiz.

Webcast - Windows 8 Cluster Yenilikler - Uygulamalı

$
0
0

Webcast - Windows 8 Cluster Yenilikler - Uygulamalı

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Windows Server 8 Data Deduplication ( Veri Tekilleştirme )

$
0
0

 

Microsoft’un 2012 yılı içerisinde çıkarmayı planladığı yeni nesil sunucu işletim sistemi olacak olan Windows Server 8 ile gelecek yenilikleri Developer Preview sürümünden itibaren incelemeye ve detayları sizlerle paylaşmaya başlamıştık. Bu konuda portalımızda şu ana kadar aşağıdaki makaleleri yayınlamıştık.

 

Windows Server 8 Kurulumu
Windows Server 8 Active Directory Kurulumu
Windows Server 8 Yenilikleri
Windows Server 8 Active Directory Yenilikleri
Windows Server 8 ve Hyper-V 3.0 – Hızlı Bakış
Windows Server 8 Failover Clustering Yenilikler ve Cluster Kurulumu
Windows Server 8 Active Directory Recycle Bin (Geri Dönüşüm Kutusu)
Windows Server 8 Grafiksel Arayüzün (GUI) Devre Dışı Bırakılması/Etkinleştirilmesi
Windows Server 8 Fine Grained Password Policies
Windows Server 8 DHCP Failover

 

Sistem yöneticileri için çok sayıda özelliği beraberinde getiren Windows Server 8 ile gelen önemli geliştirmelerden bir tanesi de Veri Tekilleştirme (Data Deduplication).  Veri tekilleştirme (data deduplication) özellikle depolama üniteleri, yedekleme yazılımları ve WAN optimizasyon cihazları ile son yıllarda öne çıkan ve kurum ve kuruluşlar için depolama alanından tasarruf sağlama ve eldeki kaynakları daha verimli kullanma gibi katma-değerleri ile önemli bir özellik olarak sunulan özelleştirilmiş bir veri sıkıştırma tekniğidir. Tekilleştirme analiz sürecinde benzersiz veri blokları ya da byte örnekleri tanımlanır ve tekilleştirme alanına depolanır. Veri Tekilleştirme sayesinde NTFS volume yapılarında çalışacak Windows Server 8 sunucular üzerinde depolama alanlarından tasarruf sağlanabiliyor olacak. Windows Server 8 üzerinde veri tekilleştirmeyi gerçekleştiren bir motor (engine) geliyor. Bu motor sayesinde veri tekilleştirmeyi NTFS-volume'ler üzerinde etkinleştirebiliyoruz.  Veri tekilleştirme farklı üreticilerin ürünlerinde farklı şekillerde çalışan bir özellik. Windows Server 8 üzerinde işlem-sonrası tekilleştirme yapacak şekilde ve volume seviyesinde PowerShell komutları ile aktifleştirilebilecek ve tetiklenecek şekilde dizayn edilmiş durumda.

 

Windows tekilleştirmenin temel yapısına baktığımızda boyutu 32 KB ile 128 KB arasında değişken yığınlardan (chunk) oluşuyor. Yığınlar Windows tarafından yönetilen ve bir yığın deposunda toplanan kopyalardır ve diskin System Volume Bilgisi alanında saklanır. Yani bizim görmediğimiz bir şekilde arka planda tekilleştirme motoru işlevini yerine getirir.  Aşağıdaki şekilde Windows tarafından iki dosya üzerinde veri tekilleştirme durumu resmedilmiştir.

 

 

image001

 

 

Şekilde görüldüğü gibi A,B,C veri blokları tekilleştirme için aday bloklardır. Tekilleştirme motoru çalıştığında, tekilleştirmeye aday dosya kendi tekilleştirme bloklarını yığın deposu alanına kopyalar. Bu alandaki dosya verilerinin iki boyutu vardır: benzersiz veri bölgesi ve tekilleştirilmiş veri bölgesi. Tekilleştirilmiş bölge yığın deposundaki ortak yığınların ya da tekilleştirilmiş verilerin erişimini sağlar. Tekilleştirme süreci Windows zamanlanmış görevleri ile çalıştırılabileceği gibi PowerShell komutları ile de interaktif olarak çalıştırılabilme,  volume seviyesinde tekilleştirme yüzdelerinin görüntülenmesi gibi işlevler gerçekleştirilebilir. Bu zamanlanmış görevlerle volume tekilleştirme süreci tetiklenir ve yığın deposuna taşımalar koordine edilir.

 

Windows Server 8 veri tekilleştirmenin sistem ve boot sürücüsü olmasından dolayı C: sürücüsü üzerinde aktifleştirilmesi desteklenmiyor.

 

Yapılan testlerde görülen tekilleştirme deneyimlerinde; tamamen tekilleştirilen bir dosyanın diskte 4 KB yer kapladığı görülmüştür. Bu da zaten dosyaya ait metadata bilgileri ve tekilleştirme verilerinin saklandığı yığın deposu içerisindeki tekilleştirilmiş bölge bilgilerinden oluşmaktadır.

 

 

 

Veri tekilleştirme ile ilgili özellikleri sıralayacak olursak:

 

·         Volume seviyesinde uygulanabilir.

·         Sadece Windows Server 8 işletim sisteminde destekleniyor. Şu anda Windows 8 client tarafında desteği yok.

·         Boot ve System Volume’ler üzerinde etkinleştirilemez.

·         Sadece NTFS dosya sistemi ile formatlanmış volume’lerde kullanılabilir.

·         Clustered Shared Volume (CSV) yapısında çalışan Hyper-V yapılarında desteklenmez. CSV kullanmayan Hyper-V konfigürasyonlarında ise desteklenmektedir.

·         Veri tekilleştirme kriptolanmış dosyalarda desteklenmez.

·         Veri tekilleştirme arka plan modunda çalıştırılabileceği gibi, zamanlanmış görevlerle de çalıştırılabilir. Yapacağınız seçime göre de I/O etkisi 2 kata kadar fark etmektedir.

 

Veri tekilleştirme özelliği GUI arayüzünden etkinleştirilebildiği gibi, komut satırından Windows Server 8 ile beraber gelen PowerShell 3.0 komutları kullanılarak da etkinleştirilmesi, devre dışı bırakılması ve yönetilmesi sağlanabilir.

 

Data Deduplication Feature Kurulumu

 

Data deduplication özelliğini kullanabilmek için öncelikle kullanacağınız dosya sunucuları (file servers) ya da Hyper-V host sunucularınız üzerine Data Deduplication özelliğinin yüklenmesi gerekir. Bu kurulumu da yine GUI-grafiksel arayüzden Server Manager konsolunu kullanarak “Add Roles and Features” seçeneği ile yükleyebileceğiniz gibi, PowerShell 3.0 komut satırından da yüklenmesini tetikleyebilirsiniz.

 

Grafiksel Arayüzden Data Deduplication özelliğini eklemek için aşağıdaki adımları gerçekleştiriyoruz:

 

Server Manager konsolunu açıyoruz. Ve ister aşağıdaki şekilden de görüldüğü gibi dasbboard panosundan Add Roles kullanılarak isterseniz de sağ üst köşede gelen Manager menüsü içerisinden Add Roles and Features bağlantısına tıklayarak da kurulumu başlatabilirsiniz.

 

 

image002

 

 

Before You Begin ekranını Next ile geçiyoruz.

 

 

image003

 

 

Select Installation Type ekranında “Role-based or Feature-based Installation” seçeneği seçili iken Next ile devam ediyoruz.

 

 

image004

 

 

Select Destination Server ekranında DataDeduplication özelliğini yükleyeceğiniz sunucuyu alttak sunucu havuzundan seçiyorsunuz.

 

 

image005

 

 

Next İle sonraki adıma geçiyoruz.  Karşımıza gelen Select Server Roles ekranında rol listesinden File Services rolünü seçip Next ile sonraki adıma geçiyoruz.

 

 

 

image006

 

 

Karşımıza  gelen “Introduction to file services” ekranını Next ile devam ediyoruz.

 

 

image007

 

 

Select Role Services ekranında DataDeduplication özelliğine ait kutucuğu doldurduktan sonra Next ile sonraki aşamaya geçiyoruz.

 

 

image008

 

 

Confirm Installation Selections ekranında “Install” butonuna basarak kurulumu başlatıyoruz.

 

 

image009

 

 

Installation Progress ekranında kurulumun tamamlanmasını bekleyebilir ya da Close ile kapatıp Server Manager konsolunda sağ üst kısımda Manage bağlantısının yanındaki arka plandaki yükleme görevlerini ve bunların ilerleyişini gösteren bayrak(flag) simgesine tıklayarak da kurulumu sürecinin hangi aşamada olduğunu ya da tamamlanıp tamamlanmadığını kontol edebilirsiniz.

 

 

image010

 

 

Kurulum tamamlandıktan sonra artık DataDeduplication özelliğini kullanmak istediğimiz volume’ler üzerinde aktifleştirerek kullanabilirsiniz.

 

PowerShell komut satırını kullanarak Data Deduplication özelliğini yüklemek için aşağıdaki PowerShell komutunu çalıştırmanız yeterlidir:

 

“Add-WindowsFeature -name FS-Data-Deduplication

 

DataDeduplication Özelliğinin Etkinleştirilmesi

 

Datadeduplication özelliğini yükledikten sonra bunu kullanabilmek için istediğiniz NTFS volume’ler üzerinde aktifleştirmeniz gerekir. Bu etkinleştirmeyi GUI arayüzünden yapabileceğiniz gibi, komut satırından da PowerShell komutları ile gerçekleştirebilirsiniz.

 

Grafiksel arayüzden veri tekilleştirme özelliğini aktifleştirmek için aşağıdaki adımları gerçekleştirmeniz gerekir:

 

Server Manager konsolunu açıp sol menüden File Services kısayoluna tıklıyoruz.

 

 

image011

 

 

Karşımıza aşağıdaki şekilde gördüğünüz File Services kategorisindeki alt menü gelecektir.

 

 

image012

 

 

Bu ekranda sağda açılan alt menüden Volumes tıklayarak sunucu üzerindeki volumelerin listesini göreceksiniz. Bu listeden deduplication(veri tekilleştirme) özelliğini hangi volume üzerinde aktifleştirecekseniz bunu seçili hale getirip sağ tuş “Configure Deduplication” tıklamanız gerekir.

 

 

image013

 

 

Gelen ekranda “Enable data deduplication on this volume” seçeneğini aktifleştirdikten sonra “Deduplicate files older than (in days)” seçeneği ile  kaç günden önceki dosyalar için veri tekilleştirme yapılacağını ayarlıyoruz.

 

 

image014

 

 

OK ile işlemi onaylayarak tamamlamış oluyoruz.

Böylece grafiksel arayüzden volume’ler üzerinde datadeduplication özelliğini nasıl etkinleştirdiğimiz gördük.

 

Şimdi de bu özelliği PowerShell komut satırından nasıl devreye aldığımızı görelim:

 

PowerShell komut satısını açıyoruz.

 

 “HELP DEDUP”  komutunu verirseniz veri tekilleştirme komutlarının listesini görebilirsiniz.

 

 

image015

 

 

Benzer şekilde veri tekilleştirme komutlarının listesini Deduplication modülünü göstererek de alabilirsiniz.

 

 

image016

 

 

Get-CommandModule Deduplication

 

Veri tekilleştirme komutlarını kullanabilmek  için Import-Module   Deduplication komutu ile veri tekilleştirme modülünü aktifleştiriyoruz.

 

 

image017

 

Veri tekilleştirme özelliğini bir volume üzerinde aktifleştirmek için Enable-DedupVolume komutunu kullanıyoruz.

 

 

image018

 

 

Enable-DedupVolume E:

 

Veri tekilleştirmeyi volume üzerinde etkinleştirildikten sonra sıra geldi tekilleştirme sürecini tetiklemeye. Bunun için de aşağıdaki komutu çalıştırmanız yeterlidir:

 

 

image019

 

 

Start-DedupJobType Optimization –Volume E:

 

E volume üzerinde disk optimizasyonu modunda veri tekilleştirme görevini tetiklemiş olduk.

 

Bu aşamadan sonra tekilleştirmenin hangi oranda yapıldığını, tamamlanıp tamamlanmadığını ya da hangi volume üzerinde etkinleştirildiğinizi yine PowerShell komutları ile kontrol edebilirsiniz.

 

 

image020

 

 

Get-DedupVolume komutu ile veri tekilleştirmenin hangi volume’ler üzerinde etkinleştirildiği ve disk alanından ne kadarlık tasarruf sağladığı bilgisini alabilirsiniz.

 

 

image021

 

 

Get-DedupJob komutu ile arka planda çalıştırılmış bir tekilleştirme işinin olup olmadığı, çalışan bir tekilleştirme işi varsa bu işin ne kadarının tamamlandığı ve State kolonunda da durum bilgisini alabilirsiniz. Eğer arka planda çalışan bir veri tekilleştirme işi çalışmıyorsa herhangi bir çıktı gelmeyecektir.

 

 

image022

 

 

Get-DedupMetadata komutu ile de veri tekilleştirme yapılmış volume’lere ait metadata bilgilerini detaylı olarak alabilirsiniz.

 

 

image023

 

 

Get-DedupSchedule komutu ile de Windows Server 8 üzerinde hazır olarak gelen tekilleştirme işlerine ait zamanlanmış görevlerin listesini almış olacaksınız. Bu varsayılan olarak gelen görevlerin dışında sizde kendiniz New-DedupSchedule komutu ile kendi zamanlanmış görevlerinizi oluşturmanız mümkün.

 

 

image024

 

 

Update-DedupStatus komutu ile de önceden veri tekilleştirmenin etkinleştirildiği bir volume üzerinde (bizdeki örnekte E volume) tekilleştirme durum güncellemesi yaparak son durum ile ilgili bilgileri alabilirsiniz.

 

 

image025

 

 

Disable-DedupVolume komutu ile veri tekilleştirmenin aktif olduğu bir volume üzerinde veri tekilleştirme özelliğini devre dışı bırakabilirsiniz.

 

LAB Uygulaması:

 

Yukarıdaki detaylı bilgilerden sonra şimdi de örnek bir uygulama ile adım adım deduplication özelliğinin nasıl kullanıldığını gösteriyor olacağız:

 

Öncelikle Disk Management konsolunu açıyoruz.

 

Bölümlenmemiş elimizdeki 4 GB kapasitesindeki alanı bir simple volume olarak NTFS formatında biçimlendiriyorum.

 

 

image026

 

 

image027

 

 

Bu 4 GB kapasitesindeki E: volume içerisinde bir tane 500 MB boyutunda bir sanal disk oluşturuyorum. Bunun için Action menüsünden “Create VHD” komutunu kullanmanız yeterlidir.

 

 

image028

 

 

image029

 

 

image030

 

 

500 MB boyutunda bir sanal disk oluşturdum. Bu sanal diskten Copy-Paste yöntemi ile iki ilave kopya daha oluşturuyorum.

 

 

image031

 

 

Böylece E: volume içerisinde toplamda 1500 MB yani 1.5 GB yer kaplamış olacaktır. Şu anda E: volume üzerinde veri tekilleştirme yani data deduplication henüz aktif değil.

 

 

image032

 

 

image033

 

 

Şimdi E: volume üzerinde veri tekilleştirmeyi aktifleştirmek için PowerShell komut satırına geçerek sırayla aşağıdaki komutları çalıştırıyoruz.

 

 

image034

 

 

 

image035

 

 

 

image036

 

 

Bu aşamadan sonra tekilleştirmenin hangi oranda yapıldığını, tamamlanıp tamamlanmadığını aşağıdaki komutla öğrenebilirsiniz.

 

 

image037

 

 

Tekilleştirme sürecinin tamamlandığını gördükten sonra volume üzerinde ne kadarlık kazanım sağladığını görmek için de aşağıdaki komutu çalıştırmanız yeterlidir.

 

 

image038

 

 

Şimdi de kopya olarak oluşan VHD sanal disklerden bir tanesinin Properties’ine girdiğimizde aşağıdaki ekran karşımıza gelecektir:

 

 

image039

 

 

Görüldüğü gibi tekilleştirmeden sonraki kazanım net bir biçimde görülmektedir.

 

Sonuç Olarak;

 

Windows Server 8 ile buluta giden yolda katma-değerli çok sayıda önemli yenilikler geliyor. Bu makalemizde de sizlerle bu yeniliklerden dosya sunucuları ve depolama alanında gelen Data-Deduplication (Veri-Tekilleştirme) özelliğini detaylarıyla inceledik. Önceki makalelerimizde de belirttiğimiz gibi tabiiki şu anda size Developer Preview ile gelen ve şu ana kadar incelediğimiz özelliklerle ilgili detayları şu anki kapsamda ele alarak sizlerle paylaşıyoruz. Ürünün beta, release candidate (RC) sürümlerinde de gelecek ilaveleri ve yeni değişiklikleri sizlerle paylaşmaya devam edeceğiz. 

 

Bir başka makalemizde görüşmek üzere hoşçakalın.

Mesut ALADAĞ
Microsoft MVP, MCT
mesutaladag@hotmail.com

 

Seminer - System Center Operation Manager 2012 Yenilikleri

$
0
0

Seminer - System Center Operation Manager 2012 Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Seminer - System Center Virtual Machine Manager 2012 Yenilikleri

$
0
0

Seminer - System Center Virtual Machine Manager 2012 Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz



Seminer - Windows Server 8 Hyper-V Yenilikleri

$
0
0

Seminer - Windows Server 8 Hyper-V Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Seminer - System Center Data Protection Manager 2012 Yenilikleri

$
0
0

Seminer - System Center Data Protection Manager 2012 Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Seminer - Windows Server 8 Yenilikleri

$
0
0

Seminer - Windows Server 8 Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Seminer - System Center Configuration Manager 2012 Yenilikleri

$
0
0

Seminer - System Center Configuration Manager 2012 Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Seminer - Windows Server 8 Active Directory Yenilikleri

$
0
0

Seminer - Windows Server 8 Active Directory Yenilikleri

Tam ekran izlemek için resimdeki butonu kullanabilirsiniz


Microsoft Exchange PST Capture Tool – Bölüm1

$
0
0
Microsoft tarafından ücretsiz olarak bizlere sunulan bu araç sayesinde, biz sistem yöneticileri network üzerinden PST dosyalarını bulup istediğimiz kullanıcıların asıl posta kutularına veya arşiv posta kutularına bu PST içeriğini merkezi olarak import edebiliyoruz. Uzun süredir beklediğimiz bir araç olan PST Capture aslında farklı 3 parti yazılım üreticilerinin bazı ürünlerinde sunulmaktaydı. Ancak bu ürünlerin hem pahalı hem de kurulum – konfigürasyonunun zor olması ve en önemlisi asıl amaçlarının...(read more)

Hyper-V CSV Disklerinde ki Sanal Makinelerin DPM ile Yedeklenmesinde Serialization İşlemi

$
0
0
Hyper-V sunucularımız üzerinde çalışan sanal makinelerin yedeklenmesinde çeşitli uygulama ve yöntemleri kullanabiliyoruz. Cluster ortamında çalışan sanal makinelerin yedeklenmesinde DPM 2010 kullandığımızda bazı sıkıntılar yaşanabiliyor. Bu sıkıntı tam olarak CSV volume de oluşan bir problem ve dpm log larında da “Failed to prepare a Cluster Shared Volume (CSV) for backup as another backup using the same CSV is in progress.” şeklinde bir hata ile karşılaşabiliyoruz. Bunun sebebini o sırada başka...(read more)

System Center Virtual Machine Manager 2012 High Avaliable Kurulum

$
0
0
System Center ürün ailesinin sanal platformları yönetmek için kullanılan uygulaması Virtual Machine Manager RC oldu ve çok yakınad RTM olarak aramızda olacak. VMM 2008 R2 Sp1 sürümünde high available yapıyı desteklemiyordu. Bu durumu VMM sunucusunu clustered ortamda ki Hyper -V gibi bir sanallaştırma platformu üzerine yerleştirerek bir Hyper -V node u gitse dahi sanal makinenin diğer node üzerine aktarılarak hizmet vermeye devam etmesi sağlanabiliyordu. Ancak bu durum VMM servislerinin sürekliliğini...(read more)

Windows Azure - Yönetim Paneli ve İlk Bulut Uygulaması – Bölüm 1

$
0
0

Windows Azure bulut servislerinin kullanımında önemli rol oynayan yönetim paneli Management Portal’in genel kullanımı ile ilgili deneyimlerimi bir kaç yazıda toparlamaya çalışacağım.

 

İlk önce, portale nasıl giriş yapıldığını ve basit bir bulut uygulamasının adım adım nasıl bulut ortamına yayınlandığını görelim. Belli bir süre önce Microsoft, yönetim panelinde güncellemeye giderek, portalin tamamını yeniledi ve belirli aralıklarla yeni fonksiyonlar eklemeye devam etmekte. Diğer taraftan kod geliştirmek için kullanılan Software Development Kit (SDK) de yine sık sık güncellenmektedir. Dolayısıyla bu yazıda göreceğiniz örnekler, uygulamaya geçtiğiniz andaki ortamla farklılıklar taşıyabilir.

 

Portalin görüntülenmesi için Silverlight Runtime’ın bilgisayarımıza önceden yüklenmiş olması gerekmektedir. http://windows.azure.com sayfasına ulaşıp, Windows Live ID bilgilerimizi girip, Sign In oluyoruz.

 

 

image001

 

 

İlk olarak karşımıza Home sekmesi çıkmakta ve bu sekmenin altında yardım alabileceğimiz başlıklar ve detaylı bilgilerin bulunduğu makalelere ulaşabileceğimiz bağlantıları görüyoruz. Ayrıca Windows Azure servislerinin Beta aşamasında olan özelliklerine de Beta Programs başlığı altından başvurabiliyoruz.

 

 

image002

 

 

Hosted Services, Storage Accounts & CDN sekmesine girdiğimizde Windows Azure servislerinin temel bileşeni olan uygulama barındırma ile ilgili işlemlerin yapılacağı yere ulaşıyoruz. Görüldüğü üzere, sayfanın üst tarafında Ribbon çubuğu, o anda seçili olan nesneye göre değişip izin verilen işlemleri kolaylıkla yapmamıza olanak tanıyor.

 

 

image003

 

 

Basit bir uygulama yayınlamadan önce, gerekli ortamı hazırlamak için Hosted Services başlığına girmemiz gerekiyor. Ribbon’dan New Hosted Service’e tıklayarak yeni bir barındırma hizmeti oluşturduğumuz pencerenin açılmasını sağlıyoruz. Enter a name for your service kısmına bu hizmet için kullanacağımız ismi giriyoruz: Pavel’s Cloud App. Enter a URL prefix for your service alanına ise uygulamamıza erişeceğimiz URL adresinin ilk kısmını giriyoruz, sonu .cloudapp.net ile bitiyor: pavelslavov.cloudapp.net. Choose a region or affinity group kısmından, hizmetin barındırılacağı lokasyonu seçmemiz gerekiyor. Affinity Group belirleme konusunu başka bir makalede paylaşıyor olacağım. Dolayısıyla şimdilik ilk seçenekteki listeden bir lokasyon seçiyoruz: Anywhere Europe. Deployment options altında üç farklı seçenek görüyoruz: Deploy to stage environment seçeneği, yayımlanacak uygulamanın staging ortamına yani gerçek kullanım öncesi test edebileceğimiz ortama konumlandırılacağını ifade ediyor. Bu ortamın URL adresi yukarda belirttiğimiz pavelslavov.cloudapp.net adresinden farklıdır ve otomatik olarak oluşturulmaktadır. Deploy to production environment seçeneği ise, uygulamanın gerçek kullanım ortamında barındırılacağını ifade ediyor. Do not deploy seçtiğimizde ise, uygulama yayımlama aşamasını sonraya bırakıp sadece barındırma hizmetini oluşturabiliyoruz. Biz de şimdilik bu seçeneği kullanacağız.

 

 

image004

 

 

Uygulama yayınlamadan önceki son adım, uygulamanın ihtiyaç duyacağı güvenlik sertifikasını portale yükleme aşamasıdır. Bunu gerçekleştirmek için ilk önce bilgisayarımızda bir sertifika oluşturalım. Domain ortamında normal şartlar altında bir Certification Authority bulunacağından, oturum açtığımız kullanıcı ya da kullandığımız makinanın sertifikası halihazırda mevcut olacaktır. Ancak domain ortamı dışındaki genel durumlar için sıradaki adımları izleyeceğiz. Öncelikle bilgisayarımızda Internet Information Services (IIS)’in kurulu olması gerekir. Windows 7 işletim sistemi için Start > Control Panel > Programs > Turn Windows features on or Off yolunu izleyip Internet Information Services seçeneğini işaretleyip OK’e basıyoruz. Kurulum tamamlandıktan sonra Başlat menüsünden IIS Manager’ı açıyoruz. IIS ayarlarının olduğu orta gruptaki ikonlardan Server Certificates’e tıklıyoruz. Sağ tarafta yer alan seçeneklerden Create Self-Signed Certificate’e tıklayıp sihirbazı başlatıyoruz. Bir isim giriyoruz: pavelscloudcert. Sihirbazı bitirdiğimizde ilgili sertifikayı seçili hale getirip sağ taraftaki menüden Export’a tıklıyoruz. Açılan ekrandan sertifikayı hangi klasöre çıkartacağımız gösterip bir şifre belirliyoruz. Daha sonra, sertifikanın olduğu klasörden sertifikaya çift tıklıyoruz ve sihirbazı başlatıyoruz. Şifre adımında az önce belirlediğimiz şifreyi girerek, sertifikanın otomatik olarak ilgili yere Import edilmesini sağlıyoruz.  İşlemin doğru bir şekilde tamamlandığını doğrulamak için Başlat menüsünden mmc yazıp Microsoft Yönetim Konsol’unu açıyoruz. File > Add-remove snap-in> Certificates > Current User yolunu izliyoruz. Current User, Personal klasörü altında Certificates > pavelscloudapp sertifikasının olduğunu doğrulamalıyız. Sertifikaya çift tıklayıp, Details sekmesinde Thumbprint özelliğine gelerek, burada yer alan heksadesimal değeri bir yere not almamız gerekmektedir. Bu değeri daha sonra uygulamamız içerisinde belirteceğiz.

 

 

image005

 

 

image006

 

 

image007

 

 

image008

 

 

image009

 

 

image010

 

 

Sonraki adımda, Management Portal’e dönerek yeni oluşturduğumuz barındırma hizmetinin hemen altında görülen Certificates klasörüne tıklayıp Ribbon’dan Add Certificate’e tıklamamız gerekmektedir. Browse’dan sertifikamızın yolunu gösterdikten sonra, tanımladığımız şifreyi giriyor ve Create diyoruz.

 

 

image011

 

 

image012

 

 

Bu işlemden sonra sıra geldi ufak bir ASP.NET uygulamasını bulutta yayınlamaya. Bunun için önceden Windows Azure SDK 1.4 yüklenmiş Visual Studio 2010 IDE’mizi açıyoruz (SDK’lar düzenli aralıklarla güncellenmekte, bu yazıda 1.4 örneğini göreceğiz). File > New Project > Visual C# > Cloud > Windows Azure Project seçip Name kısmına bir isim giriyoruz: PavelsCloudApp. Rol seçme penceresinden bir adet ASP.NET Web Role’ünü ekleyip OK’e tıklıyoruz. Projemiz yaratıldıktan sonra Default.aspx sayfasında ufak bir değişiklik yapıp “Hello Cloud World” yazalım.

 

 

image013

 

 

image014

 

 

Daha sonra, Roles kısmının altında yer alan WebRole1’e sağ tıklayıp Properties’e girelim. Configuration tabında projemizin, Small büyüklükte, bir adet instance’a sahip olduğunu görebiliyoruz. Certificates tabına geldiğimizde, Add Certificate’e tıklayıp, isim kısmına PS-PC giriyoruz, Store Location olarak CurrentUser, Store Name olarak My seçiyoruz ve Thumbprint değeri olarak da, önceki adımlarda sakladığımız heksadesimal değeri girip Save All diyoruz.

 

 

image015

 

 

image016

 

 

İlk bulut uygulamamız yayınlanmaya hazır! Solution Explorer’da PavelsCloudApp’e sağ tıklayıp Publish diyoruz. Karşımıza çıkan ekrandan Create Service Package Only’i seçiyoruz ve OK’e tıklıyoruz. Arka tarafta bizim için gerekli olan iki adet dosya yaratılıyor: Biri projemizi içeren .cspkg uzantılı, diğeri ayarlarımızı içeren ServiceConfiguration.cscfg dosyası.

 

 

image017

 

 

image018

 

 

Tekrar Windows Azure Management Portal’e dönüyoruz. Barındırma Hizmetimiz olan Pavel’s Cloud App’i seçili hale getirip Ribbon’dan New Production Deployment’i seçiyoruz. Yayımlanacak uygulama için bir isim belirliyoruz: Hello Cloud. Package Location kısmında Browse Locally seçiyoruz ve az önce yaratılan .cspkg uzantılı dosyayı bulup seçiyoruz. Configuration File kısmında da .cscfg uzantılı dosyayı seçip OK diyoruz ve yayımlama işlemini başlatıyoruz. Instance sayısını 1 olarak bıraktığımız için bir uyarı çıkabilir, Yes deyip geçiyoruz. Upload işleminin ardından, uygulamamızı barındıracak bir sanal makina, belirttiğimiz ayarlarda (Small) bizim için provize ediliyor. Daha sonra makina başlatılıp IIS ayarları yapılıyor ve bütün işlem 15 dakika civarında bir sürede tamamlanıyor.

 

 

image019

 

 

image020

 

 

image021

 

 

İşlem bittiğinde bulut uygulamamıza ilk adımlarda tanımladığımız adresten erişebiliyoruz: http://pavelslavov.cloudapp.net! (Örnek uygulama olduğu için adrese erişemeyebilirsiniz ancak sizin uygulamanız da cloudapp.net domain’inde yayınlanıyor olacaktır, kendi DNS sunucunuz varsa CNAME yönlendirmesi yapabilirsiniz)

 

 

image022

 

 

Bir sonraki makalemizde görüşmek üzere.

Microsoft Visual Studio Lightswitch Ekranları – Bölüm 4

$
0
0

Daha önceki makalelerimizde Microsoft Visual Studio Lightswitch’e temel bir giriş yaparak ardından veri işlemlerini anlatmaya çalışmıştık.

 

Bu makalemizde Visual Studio Lightswitch ile beraber kullanılan ekranlardan bahsedeceğiz. Bir uygulama geliştirirken yaşanan en büyük sıkıntılardan biri uygulama formlarının kullanıcılar için uygun olarak tasarımlarının yapılmasıdır. Kullanıcıların rahat kullanabilecekleri form tasarımlarının oluşturulması ve bu formların kullanıcıların beklentilerini destekleyecek seviyede olması bir uygulama geliştirici için önemli bir konudur.

 

Uygulamalarımızda kullanılan formlar genellikle veri kaynakları ile kullanıcıların etkileşim içinde çalışmalarını, gerekli durumlarda kullanıcıların veri kaynakları üzerinde kayıt ekleme, silme, güncelleme işlemlerini yapabilmelerini sağlamaktadır.

 

Visual Studio Lightswitch uygulamalarımızı geliştirirken belirli form tasarımlarını bizim için hazır olarak sunmaktadır. Bu form tasarımları hazır olarak gelmelerinin yanında belirli boyutlarda özelleştirilebilmektedir. Lightswitch sunduğu çeşitli hazır form tasarımları sayesinde uygulamamız üzerinden kullanıcıların veri kaynakları üzerinde CRUD (Create / Read / Update / Delete) işlemlerini gerçekleştirmelerini sağlamaktadır.

 

Lightswitch uygulamalarının en temel parçası Shell olarak adlandırılan ana bölüm olduğu söylenebilir. Bir Shell tüm ekranları kendi içinde barındırarak kullanıcılara bir çalışma ortamı sunmaktadır.

 

 

image001

 

 

Yukarıdaki resimde görüldüğü gibi bir Shell temel olarak üç parçadan oluşmaktadır. Bunlar; Üst menü (Ribbon), Sol menü ve ekranların görüntüleneceği orta bölümdür. Gerekli durumlarda Shell ayrı bir proje olarak yeniden tasarlanabilmektedir. Tabi ki bu konu ayrı bir makale konusu olacak kadar farklı ve uzundur. (Sonraki makale ipuçları J )

 

Şimdi sıra ile ekranların çeşitlerinden ve nasıl oluşturulacakları konusundan bahsedelim.

 

Visual Studio Lightswitch üzerinden ekranları nasıl eklerim?

 

Lightswitch uygulamalarımız için ekranlarımızı Solution Explorer üzerinden Screens bölümünden ekleyebiliriz. Screens bölümünde bulunan Add Screen ile yeni ekran ekleme penceresine ulaşabiliriz.

 

 

image002image003

 

 

Açılacak olan Yeni Ekran Ekleme penceresi ile Visual Studio Lightswitch tarafından hazır olarak sunulan ekran tasarımlarını görebilmekteyiz.

 

 

image004

 

 

Bu bölümde bize sunulan beş adet ekran bilgisini görebilmekteyiz. Ayrıca her ekran için kullanılacak olan ekran adı (Screen Name) ve ekranın hangi Entity bilgisini kullanarak çalışacağını belirtebileceğimiz ekran bilgisi (Screen Data) bu pencere üzerinden atanmaktadır.

 

Bu pencere genelinde bir ekran tasarımını seçtikten sonra ekran adı ve Entity bilgisini seçerek ekranımızı uygulamamıza ekleyebiliriz.

 

 

image005

 

 

Eklenen ekranlarımız yine Solution Explorer üzerinde bulunan Screen bölümünden görüntüleyebiliriz.

 

 

image006

 

 

Uygulamamızı çalıştırdığımız zaman ekran bilgisinin sol menü üzerinde oluştuğunu ve otomatik olarak açılarak görüntülendiğini test edebiliriz.

 

 

image007

 

 

Bir sürü ekran tasarımı var hangisi ne işe yarıyor?

 

Evet, ekranların çeşitliliği güzel bir durum fakat hangi ekran en amaç için kullanılıyor veya gereksinimlerimizi en yüksek seviyede hangisi karşılıyor? Ekranların genel özelliği daha sonradan isteklerimize göre yapılarının yeniden tasarlanabiliyor olmasıdır. Şimdi bu ekran çeşitlerini inceleyerek özelliklerine tek tek bakalım.

 

List and Details Screen

 

Bu ekranın temel amacı bir tablo üzerinden bulunan tüm verileri ve o tablo ile ilişkili diğer tabloların verilerini tek bir ekran üzerinden görüp, gerekli ekleme ve güncelleme işlemlerini yapabilmektedir.

 

Bu ekran temel olarak iki kolondan oluşmaktadır. Sol tarafta ana tablo üzerinde bulunan verilerden oluşan bir özet liste, sağ tarafta ise bu özet liste üzerinden seçilmiş olan bir kayıt bilgisinin diğer alanlarının görüntülenmesi sağlanabilmektedir. Gerekli durumlarda ana tablo ile ilişkili olan tüm diğer tabloların bilgileri bu form üzerinde görüntülenebilmektedir.

 

 

image008

 

 

Editable Grid Screen

 

Eğer kullanıcı uygulama genelinde bir tabloda kullanılan tüm kayıtlar üzerinde işlemler yapmak isterse Editable Grid Screen uygun bir ekran olarak kullanılabilmektedir. Bu ekran kullanıcıya Excel stilinde bir ara yüz sunarak bir tablo içerisinde ki tüm verilerin görüntülenmesini ve gerekli durumlarda hem tablo üzerinden hem de Ekle, Çıkar, Sil butonlarını kullanarak veriler üzerinde işlemler yapılabilmesini sağlamaktadır.

 

 

image009

 

 

Details Screen

 

Bu ekran tasarımı kullanıcılara tablo içinde bulunan bir kayıt (satır) bilgisinin işlenmesini sağlar. Ayrıca istenirse bu kayıt ile bağlantılı diğer tablolarında bu ekran ile işlenmesi sağlanabilmektedir. Detail Screen’in önemli bir özelliği Shell üzerinde bulunan sol menü üzerinden ulaşılamamasıdır. Detail Screen temel olarak bir kayıt için çalışmakta ve gerekli durumlarda bir buton veya işlem kapsamında çağırılmaktadır. İstenirse bir kayıt eklerken veya bir kayıt bilgisi görüntülemek için Detail Screen kullanılabilmektedir.

 

 

image010

 

 

image011

 

 

New Data Screen

 

Yeni veri ekranı bir tablo içindeki tek bir kayıt bilgisini kayıt altına almak için kullanılmaktadır. Bu form ile kullanıcılar sizin tasarladığınız formları kullanarak işlemlerini yapabilmektedirler. Gerekli durumlarda Yeni, Değiştir butonları ile birlikte kullanılarak Visual Studio Lightswitch ile birlikte sunulan kayıt ekleme ve değiştirme sayfalarının yerine özel olarak tasarladığınız sayfaları da kullanabilirsiniz.

 

 

image012

 

 

Search Data Screen

 

Temel olarak arama formu olarak kullanılan bir ekran tasarımıdır. Bu ekran üzerinde kullanıcılar istedikleri kriterleri girerek bir tablo içinde bulunan bütün kayıtlar arasında bir arama işlemi gerçekleştirebilmektedir. Temel olarak bu ekran kullanıcılara değiştirilemez bir grid sunmaktadır. Eğer istenirse bu arama sonuçlarından gelen bilgilerin başka ekranlara gönderilmesi ve o ekranlar üzerinde verilerin işlenmesi sağlanabilmektedir. Bunun için her satırda gösterilmek üzere bir Summary öğesinin bağlantı olarak tanımlanması ve bu bağlantı kapsamında Detail Screen olarak tanımlanmış başka ekranların açılması sağlanabilmektedir.

 

 

image013

 

 

Bu makalede Visual Studio Lightswitch ile sunulan ekranlara ve bu ekranların kullanım yerlerini açıklamaya çalıştık. Ekranların temel işlevlerine ek olarak uygulama geliştirici tarafından ihtiyaçlarımız doğrultusundan tasarımlarının değiştirilebileceğini bir kez daha hatırlatmakta yarar var.

 

Bir sonraki Visual Studio Lightswitch makalesinde görüşmek üzere…

System Center Data Protection Manager 2012 Bare Metal Yedekleme ve Yedekten Geri Dönüş işlemleri

$
0
0

 

Bu makalemizde ise server sistemlerde systemstate ve full sistem imajını backup alarak geri dönüş adımlarını inceleyeceğiz. Adım adım ilerleyip gerekli yerlere değineceğiz.

Dpm konsolundan “Management” tabında “Agent” sekmesine gelerek üstte beliren “Install butonuna tıklayalım. Gelen ekranda “Install Agents” seçeneğini seçerek Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image001

 

 

 

Bilgisayarımız listede varsa seçelim yoksa arattırıp bilgisayarımızı karşı ekrana geçirelim.

 

 

image002

 

 

 

Bilgisayarımızı karşı ekrana geçirdikten sonra Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image003

 

 

 

Gerekli Authencation bilgilerini girerek Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image004

 

 

 

Kurulum işleminden sonra sistemin yeniden başlayıp başlamayacağına karar verelim. Ben yeniden başlatmayacağım için No seçimini yaparak Next ile ilerliyorum.

 

 

 

image005

 

 

 

Install butonuna basarak kurulum işlemini başlatalım. Bu işlemin sağlıklı şekilde gerçekleşmesi için server tarafında gerekli olan Dpm portlarına izin verilmeli yada firewall devre dışı bırakılmalıdır.

 

 

 

image006

 

 

 

Kurulum işlemi şu anda devam ediyor.

 

 

 

image007

 

 

 

Kurulum işlemi başarı ile tamamlandı. Close ile ekranımızı kapatalım.

 

 

 

image008

 

 

 

Şu anda konsolda agentimizin başarı ile yüklendiğini görebiliyoruz.

 

 

 

image009

 

 

 

Kullanıcımızın programlarına sorunsuzca eklendiğini de görebiliyoruz.

 

 

 

image010

 

 

 

Bu aşamadan sonra yedekleme için bir koruma grubu oluşturmamız gerekiyor. Bu işlem için “Protection “ tabına geldiğimizde “New” butonuna basarak beliren ekranda Next butonuna basarak ilerleyelim.

 

 

 

image011

 

 

 

Ekranımızda koruma grubu oluşturulacak bilgisayarın grubunu seçmemiz gerekiyor. Ben server üzerinde bu işlemleri yapacağım için Server seçimini işaretledikten sonra Next ile ilerliyorum.

 

 

 

image012

 

 

 

Ekranda agent kurulu olan makinamız ve Dpm makinası yer alıyor. Burada ben koruma altına alacağım Active Directory serverimin yedeklenecek öğelerini seçiyorum. Syetem state ve Bare Metal Recovery seçimlerini işaretliyorum. Bu şekilde hem systemstate yedeği hem de full sistem imajını yedeklemiş oluyoruz. Next ile ilerliyoruz.

 

 

 

image013

 

 

 

Koruma grubuna bir isim verip ve yedeklemenin nereye yapılacağını seçip ilerleyeceğiz. Bizde type olmadığından zorunlu olarak Disk seçeneğini seçip Next ile ilerliyoruz.

 

 

 

image014

 

 

 

Yedeklemesi yapılacak koruma grubumuzun ayarlarını yapalım. Aşağıdaki ayarlara göre kullanıcımızın bir önceki ekranda seçtiğimiz öğeleri 5 günlük bir koruma grubu kapsamında, günlük 24 saatte bir senkronize edilecek saat 8:00’de full yedek alınarak koruma grubu oluşturulacaktır. İstersek Modify butonuna tıklayarak zamanlama ayarlarını değiştirebiliriz. Biz ayarları default olarak bırakacağımızdan Next butonu ile ilerleyelim.

 

 


image015

 

 

 

Total data size: Seçilen dataların toplam boyut bilgisi verilmektedir.

 

 

Disk Space Allocated in DPM: Bizim seçmiş olduğumuz günde bir kez yapılacak yedekleme için, 5 gün tutulacak olan koruma grubu için ayrılacak disk kapasitesi belirlenir.

 

 

Automatically Grows Volumes: Disk boyutu yetersiz geldiği zaman otomatik olarak backup diskimiz üzerinde, boşta bekleyen bölümden ihtiyaç duymuş olduğu alanı kullanacak v büyüme gerçekleştirecektir.

 

 

 

image016

 

 

 

İstersek yedekleme işlemi için bir zaman belirleyebilir ya da Now ile ilk senkronizasyonun gerçekleşmesini sağlayabiliriz. Ben Now seçeneği ile ilk senkronizsyonun başlaması için bu seçeneği seçerek yoluma devam ediyorum ve Next ile ilerliyorum.

 

 

 

image017

 

 

 

Run a consistency check if a replica becomes inconsisten: Aktif duruma getirmenizi öneriyorum. Bu bölümü aktif duruma getirdiğimiz zaman DPM sunucumuz koruma altında bulunan dosya sunucusuna iletişim kuramadığı zamanlar için geçerlidir. Bu zaman dilimi yedekleme zaman dilimleri ile eşleşirse her bir saatte bir DPM sunucusu dosya sunucumuzu kontrol edecektir ve iletişim sağladığı ilk zaman diliminde görevi tekrardan başlatacaktır.

 

Run a Daily consistency check according to the fllowing schedule: Bölümünde ise bu zaman diliminin her bir saatte bir kontrol etmesini ama gerçekleştirilmeyen başarısız backup görevinin belirli zaman dilimlerinde olmasını sağlarız.

 

 

 

image018

 

 

 

Bu ekranımızda işlemlerimizin bir özeti gözükmektedir. Create Group butonu ile işlemi başlatalım.

 

 

 

image019

 

 

 

İşlem başarı ile tamamlandı. Close butonu ile işlemlerimizi tamamlayalım.

 

 

 

image020

 

 

 

Bilgisayarımız için oluşturulan görev Protection konsoluna geldi. İlk koruma işlemi için replikasyon işlemi başladı. Bu replikasyon ile seçilen yedek dosyaları ilk defa yedeklenecek ve geri dönüş noktası oluşturulacaktır.

 

 

 

image021

 

 

Replika işleminin başlaması ile birlikte koruma altına alınan bilgisayarımızda Windows backup ekranını açtığımızda bir görevin başladığını ve yedekleme yapıldığını görebiliyoruz.

 

 

 

image022

 

 

 

Bilgisayarınızın performansına göre belirli bir süre sonra işlem tamamlanacaktır. Replikasyon şu anda tamamlandı.

 

 

 

image023

 

 

Yedeği alınan bilgisayarımız üzerinden baktığımızda replikasyon işleminin tamamlanmasından sonra bir geri dönüş noktasının oluştuğunu görebiliyoruz. Localation kısmında bunun Dpm serverde oluştuğu görülmektedir.

 

 

 

image024

 

 

 

Bu yedekten systemstate yedeğini geri dönmeye çalışalım. Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image025

 

 

 

Orijinal lokasyonu seçerek Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image026

 

 

 

Bu işlemden sonra “The backup contanties Active Directory domain service which can be recovered only when the computer is starter in Directory Service Restore Mode (DSRM). Retry the system state recovery operation from DSRM” hatasını almaktayız yani Active Directory Restore Modda açarak bu işlemi denememiz gerektiği söylenmektedir. Bizde bu moda açalım.

 

 

 

image027

 

 

 

Bilgisayarımızın açılışında F8 tuşuna basarak “Directory Service Restore Mode” seçeneği ile açılmasını sağlayalım.

 

 

 

image028

 

 

 

 

Bu moda açıp Domain Admin ile login olmaya çalıştığımızda “There are currently no logon servers avaible to service logon request” hatası gelmektedir. Bu nedenle local Administrator hesabı ile login olmaya çalışalım.

 

 

 

image029

 

 

 

Local Administrator hesabının bilgilerini girelim.

 

 

 

image030

 

 

Bu şekilde login olduk. Bu seferde Dpm üzerindeki yedeklere yetkisizlik nedeni ile bağlanıp geri dönüş yapamamaktayız. Bu nedenle baremetal recovery yaparak sistemi imajdan geri dönmemiz gerekiyor.

 

 

 

image031

 

 

 

Dpm üzerinde Recover tabına gelerek oluşturulan yedekleme sontasın üzerinde “ Bare Metal Recovery “ üzerine sağ tıklayarak beliren “Recover” butonuna tıklayalım.

 

 

 

image032

 

 

 

Gelen ekranda alınan yedeğin özet bilgisi yer almaktadır. Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image033

 

 

 

Gelen ekranda Type olmadığı için yedeğimizi sadece gördüğünüz gibi Dpm üzerinden orjinal makine üzerine değil bir path üzerine dönebiliyoruz. Gerekli seçimi yapıp Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image034

 

 

 

Yedeğimizin dönüleceği bir yol seçip Ok butonuna basalım.

 

 

image035

 

 

 

Yedeğimiz için yol belirlendi. Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image036

 

 

 

Bu ekranımızda geri dönüş işlemi sırasında Ntfs izinleri ile geri dönmesi seçeneğini seçiyorum. San Recovery bölümünü donanımsal bir SAN cihazımız, storagemiz varsa eğer hardware snapshoot kullanılarak SAN tabanlı geri dönün yapılmasını gerçekleştirebiliriz. Next ile ilerliyorum.

 

 

 

image037

 

 

 

Recover butonu ile yedeğimizin belirlenen yola dönülme işlemini başlatıyorum.

 

 

 

image038

 

 

İşlem başladı.

 

 

 

image039

 

 

 

İşlem şu anda başarı ile tamamlandı Close butonu ile ekranımızı kapatalım.

 

 

 

image040

 

 

 

Belirlediğimiz Path üzerine yedeğimiz başarı ile dönüldü.

 

 

 

image041

 

 

 

Şimdi sıra bu yedeği server üzerine geri yüklemeye geldi. Bu işlem öncesinde server üzerinde ekran arka planını değiştirip birkaç klasör açıyorum ki aldığımız yedekten sonra değişiklikler olsun ve yedeği geri döndüğümüzde bu değişiklikler yok olursa başarılı bir şekilde geri dönüş yaptığımızı anlayabilelim. Elimizde bulunan yedeğimizde yer alan imajı serverimize geri alabilmemiz için öncelikle serverimizi Windows Server 2008 R2 kurulum mediası ile boot edelim.

 

 

 

image042

 

 

 

Gelen ekranda Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image043

 

 

 

Repair your computer” seçeneğini seçelim.

 

 

 

image044

 

 

 

Next butonu ile ilerleyelim.

 

 

 

image045

 

 

 

İmajımızı geri yükleyeceğimiz için “System Image Recovery” seçeneğini seçelim.

 

 

 

image046

 

 

 

İlk ekranımızda yedek dosyanın bulunmadığına dair hata alıyoruz. Biz yedeklerimizi fiziksel bir makinada olsak usb bir hdd üzerine kopyalayabilir ve buradan geri dönebilirdik. Senaryomuz sanal Hyper-v üzerinden yürüdüğü için biz yedeğimizi geri döndüğümüz diğer makine üzerindeki path adresinden geri yükleyeceğiz.

 

 

 

image047

 

 

 

“Select as system image” seçeneğini seçerek Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image048

 

 

Gelen ekranda “Advanced” butonuna tıklayalım.

 

 

 

image049

 

 

 

Gelen ekranda diğer makinamız üzerinde bulunan geri döndüğümüz yedeğin adres bilgisini girerek OK butonuna basalım.

 

 

 

image050

 

 

 

Gelen ekranda gerekli Authencation bilgilerini girerek Ok butonuna basalım.

 

 

 

image051

 

 

Şu anda gerekli dizine başarılı şekilde bağlanarak gerekli içeriği okudu ve yedeğimizi kütüphaneye ekledi. Next butonu ile ilerleyelim.

 

 

 

image052

 

 

 

Geri dönüşü yapılacak olan imajımızı tekrardan seçip Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image053

 

 

 

Gerekli ayarları olduğu gibi bırakarak Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image054

 

 

Gelen ekranda sistem diskini formatlanıp imajın yükleneceği bilgisi yer alıyor. Next ile ilerleyelim.

 

 

 

image055

 

 

 

İmajın geri yüklenmesi işlemi başladı.

 

 

 

image056

 

 

 

Geri yükleme işlemi başarı ile tamamlandı sistem yeniden başlatılıyor.

 

 

 

image057

 

 

 

İmajımız başarılı bir şekilde yukarıda yaptığımız ekran rengi değiştirme ve klasörler olmadan yedeğin olduğu ana başarılı bir şekilde yüklendi.

 

 

 

image058

 

 

 

Makalemde bilgilerinden yararlandığım Fatih KARAALİOĞLU hocama teşekkür ediyorum. İlerleyen serilerde Dpm 2012 ürününü derinlemesine ele alacağız. Bir başka makalede görüşmek dileğiyle hoşçakalın.

SCCM 2007 Package Deployment – Bölüm 2

$
0
0

Merhaba, makalemizin birinci bölümünde bir paket oluşturduk ve paketin nasıl çalışması gerektiğini söylediğimiz bir program oluşturduk.



image001



 

 

Şimdi bu paketi distribution Point’ lere gönderimini yapalım. Eğer birden fazla site’ ınız varsa ve o site’ larda da bu paketin kurulacağı client bilgisayarlar var ise Advertisement işleminden önce DP’ lere dağıtımı yapmalısınız.



Paketin üzerinde, Distribution Point kısmında New Distribution Points diyerek başlıyoruz.



image002



 

 

Welcome page’ i geçip Copy Package ekranında hangi DP’ lere göndermek isterseniz seçip devam ediyoruz.



image003



image004



İşlem bu kadar kolay aslında.



Bizim paketi dağıtmaya başlayabilmemiz için paketin tüm DP’ lere kopyalanmasının bitmesi gerekmektedir. Bunu paketin içerisindeki aşağıda gösterdiğim alandan kontrol edebilirsiniz. State kısmının tüm DP’ lerde “installed” olarak görünmesi gerekmektedir.



image005



Paketin dağıtımı bittikten sonra bu paketi dağıtmak için Advertisement kısmını kullanırız. New Advirtesement diyerek başlıyoruz.



image006



General kısmında Advirtisement’ a bir isim veririz. Sonra Package kısmından browse diyerek yarattığımız paketi seçeriz.



image007



Package seçildiğinde, o paket içerisindeki tüm programlar Program kısmına gelecektir. Programlar diyorum çünkü bazen birden fazla program yaratıp farklı hareket tarzları belirleyebiliriz. Ve bir paket için birden fazla advirtisement yaratıp programlarıda farklı seçebiliriz. Makalenin sonunda programlar ile ilgili extra bir detay bilgide vereceğim.



image008



Biz bu paket için bir tane program oluşturmuştuk, mecburen o seçili geliyor. Collation kısmında şu anda Blank yani boş bir collation seçiyorum. Henüz hedef kitlemi içeren bir collation oluşturmadım. Bu alanı sonradan hazırladığımız Advirtisement’ in özelliklerine girip değiştirebiliriz. Benim genel tavsiyem, ne tür bir kurulum yaparsanız yapın, öncelikle mutlaka bir test grubu (tek bir makine bile olur) oluşturup, o collation’ da test etmenizdir.



Schedule kısmında yapabileceğimiz ayarlar aşağıdaki gibidir.



image009



Start time olduğu gibi bırakılır. Ben burada expire date vermedim. Eğer bir programın belirli bir tarih kadar kurulumunu istiyorsanız, daha doğrusu belirli bir tarihten sonra kurulmasını istemiyorsanız expire date kısmını kullanabilirsiniz. Mandatory assignments kısmında “As soon as possible” seçeneğini seçiyorum. Bu mümkün olan en kısa sürede anlamına gelir. Rerun kısmında ise ben önceki denemede fail olursa rekrar çalışacak şekilde seçiyorum. Diğer seçenekler aşağıdadır.



image010



DP kısmında sadece aşağıda işaretlediğim alanı değiştiriyorum. Client bilgisayarlar paketi lokalleribe indirip orada kuracaklar.



image011



Interaction kısmında işaretlediğim alan yani “Allow users to ....” kısmı kullanıcıların programı kendilerinin çalıştırabilmesi için izin veriyorum. Ama kullanıcıya sürekli hatırlatacak bir notification çıkmasını istemediğim için diğer alanları boş bırakıyorum.



image012



Bu alanı bu şekilde ayarladığınız zaman kullanıcılar control panel içerisinde “Run Advertisement Programs” kısmını açarak assing edilmiş programları kendileride seçerek run edebilirler. Ben bu kısmı genelde kullanıcıların seçimine bırakmam. Zaten conrol panel içerisinde görebilecekleri şeylerde genelde sınırlıdır. GPO ile engellenmiş olacaktır. Böyle bir kısıt var ise zaten “Allow users ...” seçeneğini aktif hale getirmenizin anlamı olmayacaktır.



image013

Devam edelim. Diğer pencereleri next ile geçerek işlemi tamamlıyoruz.



image014



Paket dağıtımının genel çerçevesi budur. Bundan sonra client bilgisayarların paketi alıp almadığı ile ilgili kontrollerin yapılması gerekir. Bunu da reporting kısmından takip edebilirsiniz. Ancak söylemek isterim ki uygulama yüklenen bilgisayarların tümünden doğru verinin SCCM’ e gelip bunların işlenmesi ve raporlarda sağlıklı olarak görünmesi 1 güne kadar zaman alabiliyor.



Şimdi burada program kısmı ile ilgili detay bir bilgi vermek istiyorum. Ben paket oluştururken bir exe file kullandım. Msi kullanımı ile ilgilide bazı bilgiler verdim. Bazı msi dosyalarını kullanarak paket oluşturduğunuzda bu pakete ait programlar otomatik olarak gelir. Bu kodu hazırlayan ile ilgili bir durumdur, yani bu şekilde hazırlanmış ise hazır programları kullanma seçeneğimizde olur. Örneğin benim daha evvel hazırladığım paketlerden birinin program kısmında görülen seçenekler aşağıdaki gibi;



image015



Burada sadece kurulumla ilgili alternatif programlar değil, uninstall içinde kullanılabilecek programlar var. Bu paketi advertise ederken bu hazır programlardan istediğimizi seçip kullanabiliriz.



image016



msiexec.exe ALLUSERS=2 /m MSIAATRH /i "DWRCS32Agent.MSI"



Bir tanesinin komut dizimini incelediğimizde ALLUSERS parametresinin kullanıldığını görüyoruz. ALLUSER parametresinin kullanımı ile ilgili aşağıdaki linki incelemenizi tavsiye ederim.



http://msdn.microsoft.com/en-us/library/windows/desktop/aa367559(v=vs.85).aspx



ALLUSER parametresine atayacağınız değer işletim sistemine göre değişiklik gösterebilmektedir.



Görüşmek üzere.

 

Viewing all 4130 articles
Browse latest View live